190. ‘‘நீ’’ என்பதொழிய, ‘‘புகலோகம்’’ என்பது முதல்,
’’புண்ணியங்கள்’’ என்பது காறும் உள்ள அனைத்தையும் முதலிற்
கூட்டுக. புக - புகுவதற்கு. லோகம் உண்டு என்று - வேறு உலகம்
உண்டு என்று நினைத்து. ‘‘புவலோகம்’’ என்றது, ‘மேலுலகம்’ என்னும்
அளவாய் நின்றது. புவலோக நெறி படைத்த-மேலுலகத்தை
அடைவிக்கும் நெறியானே எய்திய. ‘புண்ணியங்களால்’ என உருபு
விரித்து. அதனை, ‘‘சூழ’’ என்பதனோடு முடிக்க. புண்ணியங்களை
எய்தினோர் அடியவர்கள். அகலோகம்-இவ்வுலகம் இத்திருப்பாட்டில்
உயிரெதுகை வந்தது. |