255.

நேசமு டையவர்கள் நெஞ்சு
   ளேயிடங் கொண்டிருந்த
காய்சின மால்விடையூர் கண்
   ணுதலைக் காமருசீர்த்
தேச மிகுபுகழோர் தில்லை
   மாநகர்ச் சிற்றம்பலத்
தீசனை எவ்வுயிர்க்கும் எம்
   இறைவன்என் றேத்துவனே.                    (9)
 

255.     காய் சினம், இன அடை.   மால்  விடை-பெரிய இடபம்.
‘திருமாலாகிய   இடபம்’   எனலும்   ஆம்.  காமரு-விரும்பத்  தக்க.
சீர்-அழகு.  ‘சீர்த்  தில்லை’  என  இயையும்.  தேசம் மிகு புகழ்-நில
முழுதும் பரவிய புகழ். ‘‘புகழோர்’’ என்றது, தில்லைவாழ்  அந்தணரை.
‘எவ்வுயிர்க்கும் இறைவன்   என்று   ஏத்துவன்’   என்றது,  ‘அவனது
பெருமை   யறிந்து   காதலித்தேன்’  என்றவாறு.  ‘இனி   அவனைத்
தலைப்படுதல் என்றோ’ என்பது குறிப்பெச்சம். இறைவன்-தலைவன்.