226. படர்தல்-மூடுதல், ‘வரையில்’  எனப் பாடம் ஓதுதல் சிறக்கும்.
பவளமலை  சிவபெருமானுக்கும், அதனை மூடிய  பனி அப்பெருமான்
பூசியுள்ள திருநீற்றுக்கும் உவமை.  கண்ணி-முடியில் அணியும் மாலை.
‘‘கொன்றை’’      என்றதும்      அதனாலாகிய     கண்ணியையே.
துன்று-பொருந்திய.      பொன்-பொன்போலும்,      குழல்-சுருண்ட,
திவள-விளங்க,  ‘திருநீறும்,   சடையும்  திவள  நடம்புரிகின்ற’ என்க.
தவளவண்ணன்-வெண்மை நிறத்தை உடையவன்.