157.

157.     ‘அனல்’  என்பது  ஈற்றில்  அம்முப்   பெற்று   நின்றது.
அனிலம்-காற்று    ஏனையவற்றோடொப்ப,    ‘‘புவனி’’   என்பதிலும்
விளியுருபாகிய  ஏகாரம்  விரிக்க.  புவனி-பூமி.   அம்பரா-ஆகாயமாய்
உள்ளவனே  ;  இங்கு  இவ்வாறு  உயர்திணையாக   விளித்தமையால்,
‘‘அனலம்’’  முதலியவற்றையும்  ஆகுபெயராகக்  கொள்க.  அம்பரத்து
அளிக்கும்     கனகமே-(நல்வினை     செய்தோர்க்கு)    விண்ணில்
கொடுக்கப்படுகின்ற            பொன்னுலகமே.          வெள்ளிக்
குன்றமே-சிவனடியார்கட்கு   அளிக்கப்படுகின்ற   கைலை   மலையே.
களைகண்-துணை.   சைவன்-சிவம்(மங்கலம்)  உடையவன்.   ‘சைவன்’
என்றது  சிவபெருமானைக்  குறிக்குமிடத்து,  ‘சிவம்’   என்னும் சொல்
பண்பினை உணர்த்தி நிற்கும். அவன் அடியார்களைக்  குறிக்குமிடத்து
அச்சொல் அப்பண்பினையுடைய முதற் பொருளைக் குறித்துநிற்கும்.