59.

59.    மாதி - மாது உடையவள், தலைவி. மாது - அழகு. “மாதி”
என்றது  “அறிகிலள்”  என்பதனோடு  இயையும்.  மெய்ச்   சுருதி -
உண்மை   நூலாகிய   வேதம்.   அதன்  விதிவழியோர்,  அந்தணர்.
புராணன் - பழையோன்; என்றது, ‘முற்பட்டவன்’ எனப் பொருள்தந்து.
அமரர்களையும்   தோற்றுவித்தோனாதல்  குறித்தது  “நீதி”  என்றது
பெருமையை;  ‘அதனை  அறியாதவளாய் அவன் திண் .தோள்களைப்
புல்ல   நினைத்தாள்:   இது   கூடுவதோ’   என்றபடி.  இக்கூற்றால்,
இவ்வாசிரியர்க்கு  இறைவன்  திருவருட்கண்  உள்ள வேட்கை மிகுதி
புலனாகும். “அறிகிலள்” என்றது முற்றெச்சம்.