216.

சலம்பொற் றாமரை தாழ்ந்தெ ழுந்ததட
   முந்த டம்புனல் வாய்மலர் தழீஇ
அலம்பி வண்டறையும் அணி
   யார்தில்லை யம்பலவன்
புலம்பி வானவர் தான வர்புகழ்ந்
   தேத்த ஆடுபொற் கூத்த னார்கழற்
சிலம்பு கிங்கிணிஎன் சிந்தை
   யுள்ளிடங் கொண்டனவே.                      (2)
 

216. சலம் - நீரின்கண். பொன் - அழகு. தாழ்ந்து எழுந்து  - ஆழ
வேரூன்றி  வளர்ந்த. தடம் - குளத்தின்கண். ‘தடமும்’ என்பது  பாடம்
அன்று,   தடம்    புனல்வாய்  -மிக்க   நீரின்கண்   உள்ள.   ‘அத்
தடம்புனல்வாய்’ எனச்  சுட்டு வருவிக்க.  அலம்பி - கிண்டி. புலம்பி - முறையிட்டு்.  தானவர்-அசுரர்.  பொற் கூத்து - பொன்போலச்  சிறந்த
நடனம், சிலம்பு-  ஒலிக்கின்ற.  இதனுள்ளும், ‘‘அணி, சிந்தை’’ என்பன
கூன்.