174.

174. ‘தம்மை    விண்ணுலகம்    முழுவதும்  வணங்கி    நிற்கத் 
தாம்போய் அகந்தொறும்   பிச்சைக்கு   உழல்கின்றார்’   என்பதாம். 
‘‘அடிகள்’’   என்ற உயர்வுச் சொல்லும் இங்கு    நகைப்பொருட்டாயே
நின்றது.  தந்திரி    வீணை- நரம்புகளையுடைய வீணை. சாதி-உயர்ந்த,
கின்னரம்-யாழ்  ; என்றது அதன்   இசையை. வீணை முற்பட்டுப் பாட.
யாழிசை  அதனோடு  ஒன்றி ஒலிக்கின்றது’  என்பதாம். ‘கீதமும் பாட’
என்பது    பாடம்    அன்று.    ‘‘வீணை    பாட’’   என,   கருவி
வினைமுதல்போலக் கூறப்பட்டது.