3. கருவூர்த் தேவர் திருவிசைப்பா
10. திருக்கீழ்க்கோட்டூர் மணியம்பலம்
110.
| அந்திபோல் உருவும் அந்தியிற் பிறைசேர்
அழகிய சடையும் வெண்ணீறும்
சிந்தையால் நினையிற் சிந்தையுங் காணேன்;
செய்வதென் ! தெளிபுனல் அலங்கற்
கெந்தியா உகளுங் கெண்டைபுண் டரீகங்
கிழிக்குந்தண் பணைசெய்கீழ்க் கோட்டூர்
வந்தநாள் மணியம் பலத்துள் நின்றாடும்
மைந்தனே அறியும்என் மனமே. (10)
|
110. அந்தியில் பிறை-மாலைக் காலத்தில் தோன்றுகின்ற சந்திரன்.
சிந்தையை விட்டு அவனிடத்தே அடங்குதலால், சிந்தை
காணப்படாதாயிற்று. ‘ஏனைய கருவிகளையேயன்றி, எனப் பொருள்
தருதலின், ‘‘சிந்தையும்’’ என்னும் உம்மை, இறந்தது தழுவிய எச்சம்.
அலங்கல்-அசைவின்கண். கெந்தியா (கந்தியா)-மணம் வீசி,
புண்டரிகம்-.தாமரை மலர்.‘‘கெந்தியா உகளும் கெண்டை புண்டரிகம்
கிழிக்கும்’’ என்றாராயினும்‘புண்டரிகம் கிழிக்கும் கெண்டை கெந்தியா
உகளும்’ என்பது கருத்தென்க. கெந்தித்தல். புண்டரிகத்தைக்
கிழித்தலால் உண்டாயிற்று. வந்த நாள்-சென்று நான் அவனைக் கண்ட
நாளில் (வேபட்ட என் மனநிலையை அவன் ஒருவனே அறிவான்
என்க.) |