217.

குருண்ட வார்குழற் கோதை மார்குயில்
   போல்மி ழற்றிய கோல மாளிகை
திரண்ட தில்லைதன்னுள் திரு
   மல்குசிற் றம்பலவன்
மருண்டு மாலை யான்ம கள்தொழ
   ஆடுங் கூத்தன் மணிபு ரைதரு
திரண்ட வான்குறங்கென் சிந்தை
   யுள்ளிடங் கொண்டனவே.                      (3)
 

217.     குருண்ட - சுருண்ட. ‘‘மிழற்றிய’’ என்னும்  இறந்த காலம்,
‘அத்தன்மையைப் பெற்ற ’ என்னும் பொருட்டு. திரண்ட -  நெருங்கிய.
திருமல்கு  -  அழகு  நிறைந்த;  இது  சிற்றம்பலத்தைச்  சிறப்பித்தது.
மருண்டு-வியந்து. மணி-மாணிக்கம். வான் குறங்கு-சிறந்த துடை.