2. சேந்தனார் திருவிசைப்பா
5. திருவீழிமிழலை
56. | உளங்கொள மதுரக் கதிர்விரித் துயிர்மேல்
அருள்சொரி தரும்உமா பதியை,
வளங்கிளர் நதியும் மதியமும் சூடி
மழவிடை மேல்வரு வானை,
விளங்கொளி வீழி மிழலைவேந்தே’ என்
றாந்தனைச் சேந்தன்தா தையையான்
களங்கொள அழைத்தால் பிழைக்குமோ அடியேன்
கைக்கொண்ட கனககற் பகமே. (11)
|
56. உளம் கொள - உயிர்களின் உள்ளம் நிறையும்படி.
மதுரம்-இனிமை; இங்குத் தண்மைமேல் நின்றது. ‘தண்கதிர்’
என்றதனால், திங்களாய் நிற்றல் பெறப்பட்டது. ‘‘கதிர்’’ என்றது.
பின்வரும் அருளையேயாம். ஆம்தனை - இயலும் அளவு.
சேந்தன்-முருகன்; இவ்வாசிரியர் பெயரும் அதுவாதல் கருதத் தக்கது.
களம் கொள-என்முன் வந்து தோன்றுமாறு. பிழைக்குமோ - தவறுமோ;
வாராதொழிவானோ! கைக்கொண்ட - பற்றிநின்ற. கனக
கற்பகம்-பொன்வண்ணமான கற்பகத்தருப்போல்பவன். ‘‘சேந்தன்
தாதையை’’ என்றதை ‘‘விடைமேல் வருவானை’’ என்பதன் பின்னும்,
‘‘யான்’’ என்றதை, ‘‘என்று’’ என்பதன்பின்னும் கூட்டுக. |