(இ-ள்.) வாசநெய்......பாங்கர் - வாசனையுடைய நெய்ப்புகை
யூட்டிய பாத்திரத்தில் உரிய மலர்களையும் வாசனைப்
பண்டங்களையும் பெய்த தூயநீரை நிரப்பி, அதன் பக்கத்திலே;
பருமணி.......ஆசனத்து - இடப்பெற்ற பொன் அரியாசனத்திலே
(எழுந்தருளுவித்து); அணி.......விளக்கினார்கள் - அன்பினாலே
இறைவனுக்கு இனியவராகிய நம்பியாரூரரை நீராட்டிச் சுண்ணம்
சாத்தி அவரது திருமேனி மேலும் அழகு பொருந்தும்படியாக
விளக்கினார்கள்.

     (வி-ரை.) வாசநெய் ஊட்டி - பாத்திரம்
சுத்தியாக்கற்பொருட்டு நெய்ப்புகை ஊட்டுதல் மரபு. இதற்கு,
வாசனைத் தைலத்தை ஆட்டி என்றும் பொருள் உரைப்பார்

     அரிசனம் - (கத்தூரி) மஞ்சள் கலந்த வாசனைத்தூள் -
திருப்பொற் சுண்ணம் போகந்தருதல் இதன்செயல் என்பர்.

     ஆசனத்து அணிநீர் ஆட்டி - ஆசனத்தில் அமர்த்தி
நீராட்டுதல் பெரியோர்களை மஞ்சனமாட்டும் முறை.

     ஈசனுக்கு இனியார் - சிவபெருமானுக்கு இனிய தோழராவார்.
எல்லாவுயிர்களும் ஈசனுக்கு இனிமையுடையனவாயினும் அன்பர்கள்
மிக இனியர் ஆதலின் அன்பால்இனியான் என்றார்.
அன்பால்விளக்கினார்கள் - என்று கூட்டலுமாம்.

     மலர் விரை - மலர்களும் விரையும் உம்மைத் தொகை. விரை
பொருந்திய மலர் என்றும், மலரின் விரை என்றுமுரைப்பாருமுளர்.
திருமஞ்சன நீரிலே வில்வம் பாதிரிப்பூ முதலிய பூக்களையும்,
விலாமிச்சை ஏலம் பசுங்கர்ப்பூரம் முதலிய விரைகளையும் இடுதல்
மரபாம். இதன் இலக்கணத்தை,

என்ற பேரூர்ப்புராணத்தா லறிக.

     தூநீர்ப்பாசனம் - முதலாக விரித்துக் கூறியது இவ்வாறு வரும்
இலக்கணங்களை யுடையதெனக் குறித்தபடியாம் குளிக்கும் நீரைக்
கங்கை, யமுனை, சிவபாதநீர், சண்முகபாதநீர் முதலியனவாகத்
தியானித்தல் மரபாம். ஆதலின் தூநீர் என்றார்.

     “கங்கை யாடிலென்........எங்கு மீசனெனாதவர்க் கில்லையே“
- தேவாரம்.  15