வெண் குழையோன் - சிவபெருமான் - நெடியோன் -
விட்டுணு - முழை - மலையிற் பொந்து - பெருந் துவாரம்.

     துதிக்கையோன் ஊர்தி - பெருச்சாளி. இது உருவத்தால்
பன்றிபோல் தோற்றப்பட்டு விட்டுணுவினது ஆதிப் பன்றி
நிலையைக் கருடனுக்கு நினைப்பூட்டிற்று. பெருச்சாளியும் மலையின்
ஒளியால் வெள்ளையாய்த் தோன்றியபடியால் இது மாலாகிய
வெள்ளைப்பன்றியோ என்று கருடன் எண்ணியது.

     கருடன் தனது தலைவனாகிய திருமாலைக்காணாது தேடிற்று;
திருமலையடியில் ஒரு வெள்ளிய பெருச்சாளியைக் கண்டு அது
வெள்ளைப்பன்றியோ என்று நினைத்தது; முன்னோர்கால்
செங்சுடராகிய அண்ணாமலையைப் போலவே இது ஒரு வெண்சுடர்
மலை என்று நினைத்துத்தனது முன் வடிவில் வெள்ளைப் பன்றியாக
மண்ணைத் தோண்டி அடிதேடுகின்றானோ தன் தலைவன்?
என நினைத்து அதனைச் சார்ந்தது; என்பது இப்பாட்டின்
கருத்தாம். ¹

     1. இவ்வாறு வரும் வெள்ளிப் பாடல்கள் பல மேலும் பல
இடங்களிற் காணலாம். அவற்றைப்பற்றிச் “சேக்கிழார்”என்ற
லில்“இடைச்செருகல்கள்”(201 - 224) என்ற தலைப்பில்
விரித்தெழுதியுள்ளேன்; ஆண்டுக் காண்க.