(இ-ள்.) ஆறு...முடித்து - கங்கையைச் சடையிற்சூடிய
இறைவனது உண்மையாகிய அடிமைத் திறத்திலே அளவுபடாததாய
உள்ளத்திலே அருள் நிறைதலினாலே, நீறு பொருந்திய
திருமேனியையுடைய அடியவர்கள் தமது மனத்திலே எண்ணிய
எல்லாவற்றையும் செய்கையிலே நிறைவேற்றிக் கொடுத்து;
மாறிலாத...என - மாறுபெறாத நல்வழியிற் சிறந்த இல்லறத்தின்
வாழ்கின்றதால் வருகின்ற சிறப்புக்களெல்லாம் அவ்வடியவர்கள்
இடுகின்ற ஏவல் எவையோ அவற்றைச் செய்து முடிக்கும்
பெருமையேயாம் என்று கொண்டு; பேணி வாழ்நாளில் -
அக்கொள்கையின் வழியினின்று தவறாமற் பாதுகாத்து வாழ்ந்து
வருகின்ற நாளிலே;  

     (வி-ரை.) ஆறு சூடிய - சடையில் என்பது வருவித்துரைக்க.
ஆறு சூடுதல் உயிர்கள்பால் வைத்த கருணையைக் காட்டுவது.
“ஆறு தருகோட்டம் பிறையிதழித் தாழ்சடையான்“ என்றதற்குக்
கங்கையின் செருக்கடக்கிப் பிறையை வாழ்வித்த பெருமான் என்ற
பொழிப்புரை காண்க.

     ஐயர் அடிமை - ஐயரது அடிமைத்திறம் என ஆறாம்
வேற்றுமை யுருபு விரிக்க. மெய்யடிமை - உளத்தில் - ஐயர்
நிறைக்கும் அருள் எனக் கூட்டியுரைப்பினு மமையும்.

     ஐயர் - பெருமை யுடையவர்.

     மெய் அடிமை அளவிலாதது ஒர் உளநிறை அருள் - மெய்
அடிமை - எவ்வித வஞ்சனையுமின்றி உண்மையாகிய அடிமை
செய்தல். யாவரும் அடிமைகளேயாயினும் அதனை நினைப்பதில்லை.
நான் என்பதனை முற்றும் அவர்க்கே ஆளாகச் செய்யும் அடிமைத்
திறம்.

     அளவிலாததோர் உளம் - இவ்வடிமைத் திறம் இம்மட்டிற்
செல்லும், இவ்வளவிற்கு மேற் செல்லாது என்றதொரு அளவுட்படாது
எல்லையின்றிச் செல்கின்ற மனப்பான்மை. “அளவு படாததோ
ரன்போ டையா றடைகின்ற போது“ என்று அப்பர் பெருமான்
அருளியதும் காண்க.

     நிறை அருள் - அன்பினாலே அடிமைத் திறம் வரும்.
அடிமை அளவின்றிச் செல்லுதலாலே அதன்கண் அருள் நிறையும்.
அடிமையால் அருள்நிறை எனக் காரண காரியமாகக் கொள்க.
ஆதலின் நிறை அன்பென்னாது நிறை அருள் என்றார். நிறை
அருளால் - அருள் நிறைதலால் - என மாற்றி யுரைக்க. அருளால்
- முடித்து எனக் கூட்டுக. அவ்வாறு முடித்தற்கும் பேறெலாம்
பெருமையே எனப் பேணிவாழ்தற்கும் அருள் நிறைந்ததே
காரணமாம் என்பதாயிற்று.

     அருளால் நீறுசேர் திருமேனியர் - என்று கூட்டி, அருளின்
வழி நின்று நீறு பூசிய மேனியராகிய அடியவர் என்றுரைப்பது
மொன்று.

     மேனியர்தம் மனத்து அருளால் நினைத்த - என்று கூட்டி,
தமக்கென்று ஒன்றும் கருதாது இறைவன்றிருவருள் வழியே நிற்கின்ற
அடியவர்கள் அவ்வருள் எழுவித்த குறிப்பின்படி நினைத்த
என்றுரைத்தலுமாம்.

     நீறுசேர் திருமேனியர் - மாறின்றித் திருநீறு தன்னியல்பாகப்
பொருந்திய விளக்கமுற்ற மேனி.

     சேர்தல் - இயல்பிற் பொருந்துதல் - மேனியின் இயலும்
நீற்றினியல்பும் தம்மிற் பொருந்துதலாம். “நீறுசேர்வதோர் மேனியர்“
(மேகராகக்குறிஞ்சி - திருப்பராய்த்துறை - 1) என்று ஆளுடைய
பிள்ளையார் ஆண்டவனுக்குச் சொல்லிய திருவாக்கினை ஆசிரியர்
இங்கு அடியவர்க்காக்கி எடுத்தாண்ட அழகு கண்டுகளிக்க.
ஆண்டவனே இங்கு அடியவர் வேடத்தாலணையும் சரிதக் குறிப்பாம்.

     மனத்து நினைத்த - தூயநீறு சேர்ந்த மேனியுள் நின்ற
மனமும் தூயதாம்; அதனுள் நினைத்தவை யாவும் தூயனவாம்
என்பது குறிப்பு. “பூசு நீறுபோ லுள்ளும் புனிதர்கள்“ (141) என
முன்னர்க் கூறிய இலக்கணங் காண்க.

     யாவையும் - முற்றும்மை. நினைத்தவை எவையேயாயினும்.
சரித நிகழ்ச்சிக் குறிப்பு.

     வினைப்பட முடித்து - நினைத்தவை தொழிற்படுமாறு செய்து
கொடுத்து; எண்ணம். தொழிலாக - செயலாக மாறும்படிச் செய்து;
எண்ணம் அடியாருள்ளத்தே நிகழ்ந்தது, உடனே அது இவரிடத்துத்
தொழிலாய்ப் புறத்தே முற்றியது என்னும்படி. அவர் நினைப்பும் இவர்
செயலும் ஒன்றேயாய் விளைய ஒற்றுமையும் விரைவும் குறித்தது.

     மாறிலாத - ஒப்பற்ற. மறுக்கமுடியாத என்றலுமாம்.
நன்னெறியினில்வந்த மனையறம் - இல்லறத்திற்கு இலக்கணமாய்
நூல்களில் விதித்த வழிகளில் தவறாது நடந்து வரும் இல்வாழ்க்கை.
இதனைத் திருக்குறள் முதலிய நீதிநூல்களுட் காண்க. மனையறம்புரி
மகிழ்ச்சியின் -

“இல்வாழ்வா னென்பா னியல்புடைய மூவர்க்கு -                      நல்லாற்றி னின்ற துணை“     “துறந்தார்க்குந் துவ்வா தவர்க்கு மிறந்தார்க்கு                  மில்வாழ்வா னென்பான்றுணை“     “தென்புலத்தார் தெய்வம் விருந்தொக்கல்                             தானென்றாங்         கைம்புலத்தா றோம்பல் தலை“ - திருக்குறள்.

என்பனவாதி நியதிகளின்படி நடத்தலால் மகிழ்ச்சியுளதாம். அதனால்
விளையும் பயனும் பலவாம். இவையே பேறு எனப்பட்டது.
மகிழ்ச்சியாவது ஈத்துவக்கு மின்பமும் - மனைவி மக்கள் ஒக்கல்
முதலியோரால் வருவனவுமாம்.

     வந்த பேறெலாம் - செய்யும் பெருமையேயாம்.இப்பெருமையே
பெரிதாவதன்றி ஏனைய வெவையும் பெருமையன்று என்று
கூட்டிக்கொள்க.

     பேணி - அக்கொள்கை தவறாது பாதுகாத்து. மேலே நீதி
நூல்களிற் கூறியமனையற நியதிகளும் இல்வாழ்க்கையின்
பயனேயாயினும் இவை பசுதர்மங்களேயாம்; சாமான்யமானவையும்
அழியக்கூடியவையும் ஆகிய தேவ போகங்களையே தருவன; பொன்
விலங்கேபோல நின்று முத்திபெறுதலைத் தடுக்கு மியல்புடையன;
ஆதலின் இவை பந்தமேயாம்; எனவே, இவை சாதாரண
பலனேயாயொழிவன. இவ்வாறன்றி அடியார்பணியோ எனின்
பதிபுண்ணியமாய் ஞானத்திற் கேதுவாய்ச் சிவானுபவந் தந்து
சிவசாயுச்சிய நித்திய இன்பத்துக் கேதுவாம். ஆதலின் பேறெலாம்
பெருமையே எனப் பேணினார் என்பது கருத்து. அவர் ஏவின -
அவ்வடியவர்களால் எவப்பெற்றன. அவர் - முன்சொன்ன நீறுசேர்
திருமேனியரைச் சுட்டியது. ஏவின - செயப்பாட்டு வினைப்பொருளில்
வந்தது. அடியார்பணி அடியவர்க்காதலோடு ஆண்டானுக்குமாவன
ஆதலின் அதனையே பேணினார் என்க. மிக்க சீர் அடியார் - (405)
என மேற்பாட்டிற் கூறியதும் காண்க.

     இப்பாட்டிற்கு இயற்பகையார் என எழுவாய் வருவித்துரைக்க.

     வினைப்படி - விளங்க - என்பனவும் பாடங்கள். 3