பிறை உரிஞ்சும் திருவாயில் - திருவாயிலின் உயர்ச்சி
குறித்தது.

     நிறை அருளால் - நிறை - நந்தனார் பாலும் மறையவர்
பாலும் நிறைந்த. இனி இத்திருவருள் கேட்டு உய்யும் எண்ணிறந்த உயிர்களின் மேலும் எக்காலத்தும் நிறைவதாதலின் நிறை என்று
முக்காலத்துக்கும் பொதுவாகிய வினைத்தொகையாற் கூறினார்.

     இறையவர்தாள் மனங்கொண்டே- இது நந்தனார் தீயினை
வலங்கொண்டபோது மனத்துட்கொண்டது. மேல் வரும்பாட்டில்
கழல் உன்னி என்றது தீயினுட்புகும்போது மனத்துட்கொண்ட நிலை.

     கழல் நினைந்து வலம் வருதலும் தீயினுட்புகுதலும்
என்னை? எனின், அருளின் வயப்பட்டு அதனுள் தம்மையே
முழுதும் ஒப்புவிக்கும் பெருஞ்செயலிற் புகும்போது,
பிறிதொன்றினையும் மனத்தில் வையாது இறைவன் கழல்களையே
சிந்தித்தல் வேண்டுமென்பதாம். "அஞ்செழுத் தோதினா ரேறினார்
தட்டில்" (544) "அஞ்செழுத் தோதிப் பாற்றடம் புனற் பொய்கையில்
மூழ்கினார் பணியால்" (திருநா - புரா - 370), "அஞ்செழுத்தை
வாய்ந்த தொண்ட ரெடுத்தோதி மணிநீர் வாவி முழுகினார்"
(தண்டி- புரா - 19) என்பனவும், பிறவும் பார்க்க. (அஞ்செழுத்துச்
சிவநாமமே யாம்). இங்கு நந்தனார் அஞ்செழுத்தைப் பயிலப்
பெறாமையின் அதன் குறிக்கோளாகிய நடமாடுங் கழலினை
உன்னித் தீயினை வலம் வந்து அதனுட் புகுந்தனர் என்க.

     எரிசூழ வலம் கொண்டார் - அத்தீ, இறைவனது
ஆணையால் வளர்க்கப்பட்டதாதலானும், அது தமது இழிபிறவியை
நீங்கி மன்றினடம் கும்பிடும் புண்ணிய உடல்தரும்
சிவசாதனமாகுவதென்று கொண்டனராதலானும் அதனை
வலங்கொண்டார் என்க. "தனித்துலை வலங்கொண்டு" (543)
என்றதும், இவ்வாறு வரும் பிறவும் காண்க. 31