முந்தை அறிவின் தொடர்ச்சியினால் - முன்பிறப்பின்அறிவு
இப்பிறப்பில் ஆன்மாவினுடன் தொடர்ந்து வருகின்ற முறைமையினால்.
"ஒருமைக்கட் டான்கற்ற கல்வி யொருவற், கெழுமையு மேமாப்
புடைத்து" (குறள்). உடல் அழிந்த போதிலும் அறிவுப் பொருளாகிய
உயிர்க்கு அழிவில்லை; உயிருடன் அறிவுபல பிறவிகளிலும்
தொடர்ந்தே வரும் என்பது உண்மை. அதுவே மக்களுள் அறியின்
ஏற்றத் தாழ்வுகளுக்குக் காரணமாகும்.ஆகமங்கள் முந்தையறிவின்
றொடர்ச்சியினால் மலர்தல் என்றது முன் வாசனையினால் ஆகம
அறிவு வளர்ந்து வெளிப்பட்டு விளங்குதல் குறித்ததது. "வாதனையால்
முப்பொழுதும் பூநீர் கொண்டு வைகல் மறவாது வாழ்த்தி யேத்திக்
காதன்மையாற் றொழுமடியார்" (கன்றாப்பூர் - 1) என்ற
திருத்தாண்டகமும் காண்க.

     முகைத்த மலரின் வாசம்போல் - மலரில் வரும் மணம்
முன்பு தோன்றாவிடினும் அரும்பினுள்ளே சூக்குமமாயுள்ளதென்க.
அரும்பில் வெளித் தோன்றாத மணம் மலரிலே தோன்றுதற்கு, முன்
அங்கு அது இருந்ததுவே காரணமாகும். "இல்லது வாராது" என்பது
உண்மையன்றோ? அரும்பினில் மறைந்து நின்ற மணமும் நிறமும்
மென்மையும், அரும்பு முற்றி மலர மலர நிறைவுற்று வெளிப்படத்
தொடங்குவதுபோல அறிவின் முன்னைத்தொடர்ச்சியும் வந்தது
என்றபடி.

     சிந்தைமலர உடன்மலரும் செவ்வி உணர்வு - சிந்தை -
உட்கரண நான்கனுள் ஒன்று. சிந்தைமலா உடன்மலர்தல் -சிந்தை
விரிய அதனைச் சார்ந்து நின்ற அறிவும் நுண்ணிதாய் ஒடுங்கியிருந்த
முன்னைநிலையினின்றும் விரிவடைதல். "சிந்தைமலர்ந் தெழுமுணர்விற்
செழுங்கலையின் றிறங்களெல்லா, முந்தைமுறை மையிற் பயின்று"
(திருநா - புரா-21) என்றது காண்க. செவ்வி - பக்குவம் - ஏற்ற
காலம். மலரும் செவ்வி" - (முருகர் - புரா- 7). பக்குவமாவது
"கொளுத்துவதன்" முன் கொண்டமைந்து, அலகில்கலையின்
பொருட்கெல்லை யாடுங்கழலே எனத் தெளி"யும் தகுதியுடைமை.
இவ்வுணர்வு சிவஞானம் என்ப. மறைகள் உட்பட ஆகமங்களின்
உணர்வுநிறைந்த அறிவு மலர்தலால் சிவத்துவ விளக்கத்துக்குச்
சாதனமாகிய சிவஞானம் வெளிப்படலாயிற்று என்பது கருத்து.
"பூவினிற் கந்தம் பொருந்திய வாறுபோற், சீவனுக் குள்ளே சிவமணம்
பூத்தது" என்ற திருமந்திரக் கருத்து இப்பாட்டில் விளக்க முறுதல்
காண்க. சிறந்தது -வளிப்பட்டு விளங்கிற்று. ஆல் - அசை.

     முகைக்கு மலரின் - என்பதும் பாடம். 13