ஆகமநூற் பரப்பின் தொகுதி- மூலாகமங்கள் உபாகமங்கள்
என்ற இவை பலவற்றின் தொகுதி. தொகுதி - என்றதனால்
ஆகமங்கள் பலவாகிப் பரந்திருப்பினும் அவை கூறும் முடிந்த
பொருள்களில் ஒற்றுமையுடையன என்பதும், ஆவின்பெருமையினை
ஒன்று போலவே எல்லாஆகமங்களும் கூறுவன என்பதும் ஆம்.

     அருமறைகள் - ஆகமங்களேயன்றி வேதங்களும் ஆவின்
பெருமை கூறுவன.

     மூலமாக - ஏதுவாகக் கொண்டு. கலைகளும் ஆகமங்களும்
மறைகளும் என்னுமிவற்றை ஏதுவாகக் கொண்டு யாவுந் தெளிந்த
என்க. எண்ணும்மைகள் தொக்கன. இது நூல்வழியால் தெளிந்த
உணர்வு.

     யாவும் தெளிந்த.........உள்ளம் - பதிமுது நிலை - உயரவை
நிலை - இருண்மல நிலை - அருளது நிலை என்ற பொருணிலை
யெல்லாம் தெளிய உணர்ந்து கொண்டமைந்த உணர்ச்சியினையுடைய
உள்ளம். "நடமே புரியும் சேவடியார்நம்மை உடையார் எனும்
மெய்ம்மை" (1221) என்றதும் ஆண்டுரைத்தவையும் பார்க்க.

     பெருமை உள்ளபடி அறிந்தார் - உள்ளபடியினை -
வகையினை - அறிந்தாராதலின். படி - படியை - வகையை.
இரண்டனுருபு தொக்கது. உள்ளவாறு - உண்மையாக
என்றுரைப்பினுமாம்.

     அருள் செய்வார் - செய்வாராகி. செய்வார் -
"நிரைமேய்ப்பொழிக நீ (1228) - யானே - மேய்ப்பன்" என்றார்(1229)
என்று மேல்வரும் பாட்டுக்களுடன் முடிக்க.

     மேலே 1224 - 1227-ல் வருவனவும், "இன்ன பலவும்" (1228)
விசாரசருமனார் தம் மனத்துள்ளே நினைந்து துணிந்து கொண்ட
முடிபுகள்.