அத்தவம் - தமது யானையினால் அன்பர்க்கு வேறு
விளையாதுவிட்டது தமது பெருந்தவமென்று கொண்டனர் அரசர்.
இவர் இக்கொள்கையினையே கடைப்பிடித்துக் கைக்கொண்டு
ஒழுகித் தம்வாணாள் செலுத்தியவர் என்பது, மாற்றானை வென்ற
இவரது சேனைகள் அவனகரினின்றுங் கொணர்ந்த தலைக்குவியலில்
ஒரு தலையிற் சடை தெரியப் பார்த்துப், பெருந்துயர் கூர்ந்து,
அதனைப் பொற்றட்டிலேந்திச் சிரத்திற்றாங்கித் தீப்பாய்ந்த இவரது
சரிதத்தினின்றும் புலனாம். இவரது புராணங் காண்க.

     அம்பலவாணர் அன்பர் இத்தனை முனிய -
அம்பலவாணர் - சிவபெருமான் - "மன்று ளென்று நிருத்தமே
புரியும்" - (585) என்றது காண்க. அன்பர் - "அன்பராங் குணத்தின்
மிக்கார் பிழைபடி னன்றிக் கொல்லார்" என மேற்பாட்டிற்
கூறியதனைத் தொடர்ந்து கூறினார். அவ்வாறு அருட்குண
மிக்காரும். சிறப்பு உம்மை தொக்கது. இத்தனை முனிய -
இவ்வளவும் கோபிக்கும்படி - உம்மை தொக்கது. தனை - அளவு
என்பதனைக் குறிப்பதோர் உரிச்சொல் "இத்தனையும் எம்பரமோ"-
அப்பர் தேவாரம். "இத்தனையா மாற்றை" - நம்பிகள் தேவாரம்.
பட்டத்து - யானையையும் பாகர் ஐவரையும் கொல்லும் அந்த மிக்க
அளவும்.

     என்கொலோ பிழை? - அன்பர் செய்த பெருந்
தண்டனைக்குக் காரணமாயிருந்தது பெரும் பிழையாதல் வேண்டும்;
அதுதான் யாதோ? முன்னரும் இங்கும் அன்பர் என்றதனால் -
ஈசனிடத் தன்புடையார் எவ்வுயிர்க்கு மன்புடையார்; ஆதலின் பிற
எவ்வுயிரையும் வாளா கொல்லார் என்றது குறிப்பு. மேற்பாட்டிலும்,
வரும் பாட்டிலும் இவ்வாறே அன்பர் என்றதுங் காண்க.

     கெட்டேன்! - அவலத்தால் தம்மையே நொந்துகொள்ளும்
ஓர் இரக்கச்சொல். இத்தனை முனிய என்கொலோ பிழை என்று
தொடரும் பொருட் செலவினிடையே கெட்டேன் என்னும் இந்த
அவலச் சொல் வந்தது இவரது துயர மிகுதியும், அன்பர்பால் வைத்த
பற்றுமிகுதியும் குறித்தது. "முடிக்கச் சிவந்தது போலுங் கெட்டேன்"
- சிதம்பர மும்மணிக்கோவை என்புழிப்போல. கெட்டேனால்
நேரிட்ட பிழை யாதோ என்று கூட்டி உரைப்பாருமுளர். இஃதுரை
யன்மையுணர்க. 593 பார்க்க. 38