எனவும் வரும் திருவாசகங்களிற் காண்க. ஏத்தினான், முற்றெச்சம். (29)

     (இ - ள்.) வடதிரு ஆலவாயில் வந்து வீற்றிருந்த வள்ளல் -
வடதிருவாலவாயின்கண் (இடைக்காடன் பொருட்டு) வந்து விற்றிருந்த
வள்ளலாகிய சோம சுந்தரக்கடவுள், அடிபணிந்து ஏத்தினானை - அடி
வணங்கித் துதித்த அக்குலேச பாண்டியனை, அருள்சுரந்து - கருணை
கூர்ந்து, அசையும் மின்னுக்கொடி அணி மனையில்போக்கி - அசைகின்ற
மின்போன்ற கொடிகட்டிய மாளிகையிற்போகவிடுத்து, கோமள வல்லியோடும்
- பசுங்கொடி போன்ற பிராட்டியாரோடும், உடன் உறை புலவரோடும்
ஒல்லை தன் கோயில் புக்கான் - உடன் உறைந்த சங்கப் புலவர்களோடும்
விரைந்து தனது திருக்கோயிலுட் புகுந்தருளினான்.

     ஏத்தினானைப் போக்கியென்க. மின் உகரச்சாரியை பெறுதலை,
"மின்பின் பன்கன் தொழிற்பெய ரனைய" என்னும் நன்னூற் சூத்திரத்தாலறிக.
(30)

     (இ - ள்.) மின்மதிச் சடையினான் பின் நடந்து போய் - மின்னலை
ஒத்த சந்திரனை அணிந்த சடையையுடைய சோமசுந்தரக் கடவுளின் பின்
திருக்கோயிலுக்கு நடந்து சென்று, விடை கொண்டு ஏகும் மன்னவன் -
விடைபெற்று மீளும் பாண்டியன், தன்னைப் பாடி வந்தவன் தன்னை -
தன்னைப் பாடிவந்த இடைக்காடனை, மாட்சித்தன்மை சால் சங்க வாணர்
தம்மொடும் கொடு போய் - மாண்பின் தன்மைநிறைந்த சங்கப்புலவரோடும்
அழைத்துக் கொண்டு சென்று, என்றும் பொன் மகள் காணிகொண்ட -
எஞ்ஞான்றுந் திருமகள் தனக்கு ஆட்சியிடமாக் கொண்ட, புரிசை சூழ்
கோயில் புக்கான் - மதில் சூழ்ந்த மாளிகையிற் புகுந்தனன்.