தருமங்களுள், சிவ தரும் மிகும் - சிவதரும் உயர்ந்தது; இன்மை சால்
நெறி நின்றோர்க்கு - இல்லறமாகிய சிறந்த நெறியில் நின்ற வருக்கு, ஏற்கும்
- ஏற்றற் குரிய,நலன்கள் தம்மில் - நல்ல பாத்திரங்களுள், முக்கண்
நாதனுக்கு அன்பு பூண்டோரே - மூன்று கண்களையுடைய இறைவனுக்கு
அன்பு பூண்டவரே, நன்மை சான்றவர் - நன்மை மிக்கவராவர் எ - று.

     மின்மை, இன்மை என்பவற்றில் மை : பகுதிப் பொருள் விகுதி.
சிந்தாமணி - சிந்தித்தவற்றைத் தரும் மணி.என்ப : அசை. நின்றோருக்கு :
வேற்றுமை மயக்கம். பாத்திரம் என்பதனாற் கலம் என்றார். ஏகாரம்
பிரித்துக் கூட்டப்பட்டது. (10)

     (இ - ள்.) தீயவாம் - இனிமையாகிய, சுவைப்பால் ஆவில்-
சுவையையுடைய பாலையுடைய பசுக்களுள், தேவர் ஆ அதிகம் - காமதேனு
உயர்ந்தது; பல்வேறு ஆய - பல வேறு வகையாகிய, மா தீர்த்தம் தம்முள்
- பெருமை பொருந்திய தீர்த்தங்களுள், சுவண கஞ்சம் அதிகம் ஆம் -
பொற்றாமரை சிறந்தது; (அவைபோல), மாயம் மாசு அறுக் - பந்தமாகிய
குற்றத்தை நீக்குதற் பொருட்டு, எல்லாத் தலத்திலும் - எல்லாப் பதிகளினும்,
மன்னி வதியும் - நிலைபெற்று வீற்றிருக்கும், தூய வானவரில் - தூய
சிவலிங்க மூர்த்திகளுள், சோமசுந்தரன் சிறந்தோன் ஆகும் - சோம சுந்தரக்
கடவுள் சிறந்தவனாவான் எ - று.

     தீய என்பது பண்பு மாத்திரையாய் நின்றது. அவாம் தீ சுவை எனப்
புரித்துக் கூட்டி. விரும்பும் இனிய சுவை யென்றலுமொன்று. வதிந்து மன்னும்
- மன்னி வதியும் என மாற்றப்பட்டுள்ளது. 'பொருப்பினுட் டலைமை
யெய்தும் பொன்னெடுங் குடுமி மேரு' என்பது முதலாகக் கூறப்பட்டவற்றை
யெல்லாம் உவமையாக நிறுத்தி ஒப்புமைக் கூட்ட வுவமையாக்குக. (11)

     (இ - ள்.) அந்தமும் முதலும் இல்லா - முடிவும் முதலுமில்லாமல்,
அகண்ட பூரணமாய் - அகண்ட நிறைவாகி, யார்க்கும் பந்தமும் விடும்
நல்கும் - எவருக்கும் பந்தத்தையும் முத்தியையுங் கொடுத்தருளுகின்ற,
பராபரச் சோதி - சிவபெருமான். வந்தனை புரிவோர்க்கு - வணங்கு
வோர்களுக்கு, இம்மை மறுமை வீடு அளிப்பான் - இகபரப் பயன்களையும்
வீடுபேற்றையும் அருளும் பொருட்டு, இந்தச் சுந்தர இலிங்கத்து - இந்த

     (பா - ம்.) * தீயவான்சுவை.