(இ - ள்.) மட்டு அலம்பு கோதையார் முன் - தேன் ததும்பு - மாலையை யணிந்த மகளிர் முன்னே, வளைபகர்ந்த வணிகர் தாமம் வளையல் விற்ற வணிகரானவர், பட்டுஇசைந்த அல்குல் நங்கை பாகர் ஆகும் என வியந்து - பட்டாடை பொருந்திய அல்குகலையுடைய உமா தேவியை ஒரு பாகத்திலுடைய இறைவராவார் என்று வியப்புற்று உள் ததும்பும் உவகை வெள்ளம் உற்று எழுந்த குமிழிபோல் - உள்ளத்திற் றதும்பிய மகிழ்ச்சி வெள்ளத்திற் பொருந்தி யெழுந்த குமிழி போல, கண்ததும்பு புனலில் ஆழ்ந்து - கண்களிலே ததும்புகின்ற நீரில் அமிழ்ந்து நகர் எல்லாம் களி அடைந்த - நகரிலுள்ளா ரனைவரும் களிப்புற்றனர்.

     அலம்புதல் - ஈண்டுத் ததும்புதல். அல்குல் - அரை;

என்பது தேவாரம். குமிழிபோலத் ததும்புகின்ற புனல் என்க. அடைந்த : அன்பெறாத முற்று, நகரிலுள்ளார் அனைவரும் களிப்படைந்தார் என்பதனை ‘நகரெலாம் களியடைந்த’ என்றார். (34)

     (இ - ள்.) உருவிலாளி உடல் பொடித்த ஒருவர் - மன்மதனுடைய
உடலை நீறாக்கிய ஒருவரும், கூடல் இருவரால் மருவிலார் - திருமாலும்
அயனுமாகிய இருவராலும் அடையப் படாத கூடல் நாயகருமாகிர்
சோமசுந்தரக்கடவுள், திருக்கை தொட்டு வளைசெறித்த நீர்மையால் - தமது
திருக்கையாலே தொட்டு வளையல் இட்ட தன்மையால், நாயகர் கன்னிமார்கள் - வணிக மங்கையர்கள், கருவின் மாதராகி - கருவுற்ற மகளிராகி, மின்னுவேல்
பொருவு இல் காளை என - ஒளி விடுகின்ற வேலினையுடைய ஒப்பில்லாத
காளையாகிய முருகவேளைப் போல. வரம்பு இல் புதல்வரைப் பயந்தனர் -
அளவில்லாத மைந்தர்களைப் பெற்றார்கள்.

     உருவிலாளி - உருவின்மையை ஆள்பவன்; அனங்கன்; ஈண்டு மதனன்
என்னும் பெயர் மாத்திரையாக நின்றது. இறைவர் காமவயத்தராய்
அம்மகளிரைப் பரிசித்தாரல்லர் என்பது தோன்ற ‘உருவிலாளியுடல் பொடித்த
வொருவர்’ என்றார்.

     மருவு - அடையப்படுதல். வளை செறித்த நீர்மையால் என்னும்
ஏதுவைக் கருவின் மாதரானமைக்கும், வேற்காளை யெனப் புதல்வரைப்
பயந்தமைக்கும் தனித்தனி கொள்க. (35)