போலுஞ் சிவந்த கரங்களைக் குவித்து, நயன பங்கயம் நீர் சோர -
கண்ணாகிய தாமரையினின்றும் ஆனந்த வருவி ஒழுக, நாதனைப்
பாடலுற்றார் - இறைவனைப் பாடத் தொடங்கினார்.

     சுந்தரனாகிய கருணை வெள்ளம் உயர்திணைப் பெயர் ஈறு கெட்டு
வலி மிக்கது. (17)

     (இ - ள்.) எந்தாய் - எமது தந்தையே, அனைத்து உலகும் ஈன்றாய் -
உலக மனைத்தையும் பெற்றவனே, எத்தேவர்க்கும் தந்தாய் - எல்லாத்
தேவர்கட்கும் தந்தையே, செழுங்குவளைத்தாராய் - செழிய
குவளைமலர்மாலையை அணிந்தவனே, பெருந்துறையில் வந்தாய் -
அங்ஙனம் அணிந்து அடியேனை ஆட்கொள்ளுதற் பொருட்டுத்
திருப்பெருந்துறையின்கண் வந்தருளியவனே, மதுரைத் திருவாலவாய்
உறையும் சிந்தாமணியே - மதுரை என்னுந் திருவாலவாயின்கண் வீற்றிருக்கும்
சிந்தாமணி போல்வானே, சிறியேற்கு இரங்காயோ - சிறியேனாகிய எனக்கு
இரங்கியருளாயோ.

     தந்தாய், விளியின் ஐ ஆயாகத்திரிந்தது. குவளை கழுநீரெனவும்
படும்.

என்பது திருவாசகம். திருவாலவாய் - இறைவன் கோயிலுமாம். சிந்தாமணி
- சிந்தித்த வற்றைத் தரும்மணி; சிந்தாத மணி என்றுமாம்;

என்னும் திருவாசகமுங் காண்க. (18)

     (இ - ள்.) மூவா முதலாய் - கெடாத முதலாகியும், முது மறையாய் -
பழைய வேதமாகியும், அம்மறையும் தாவாத சோதித் தனிஞான பூரணமாய் -
அவ்வேதமும் பற்றாத ஒளியுருவாகிய ஒப்பற்ற ஞான நிறைவாகியும், தேவாதி