(இ - ள்.) நம் கோமான் செங்கோல் பிழைத்தனனோ என நவில்வார்
- (பின்னும்) நமது மன்னன் நீதி முறை தவறினனோ என்று கூறுவார்;
அம்கோல் வளை பங்கன் விளையாட்டோ என அறைவார் - அழகிய
திரண்டவளையலை யணிந்த உமையம்மையின் ஒரு கூறனாகிய சோம
சுந்தரக்கடவுளின் திருவிளையாடலோ என்று சொல்லுவார்; இது தணிப்பார்
இங்கு யார் என இசைப்பார் - இவ்வெள்ளத்தை வற்றச் செய்பவர்
இந்நிலவுலகில் யாவருளர் என்று கூறுவார்; இது தணிப்பான் - இதனைத்
தணிக்கின்றவன், பொங்கு ஆலம் உண்டருள் சுந்தரன் அலது யார்
எனப்புகல்வார் - கொதித்தெழுந்த ஆலாலம் என்னும் நஞ்சினை
உண்டருளிய சோம சுந்தரக்கடவுளையல்லாது வேறுயாவருளர் என்று
புகல்வார்.

     காவலன் முறை தவறிந் இயற்கையல்லன செயற்கையிற்றோன்றுமாகலின்
‘நங்கோமகன் செங்கோல் பிழைத்தனனோ’ என்றனரென்க. யார் ஆரென
மருவிற்று. அலதியார், குற்றிய லிகரம் அலகுபெறாது நின்றது. (63)

     (இ - ள்.) ஆயிரம் குண்டோதரர் அடுத்து எதிர் ஏற்று இருந்து -
அளவிறந்த குண்டோதரர்கள் இதனை அடுத்து எதிரே மறித்து நின்று,
அகல்வாய் மடுத்தாலும் இது அடங்காது என மதிப்பார் - அகன்ற தங்கள்
வாய்களை வைத்துப்பருகினாலும் இது அடங்காதென்று கருதுவார்; ஆயிரமுக
கங்கையின் - ஆயிரமுகங்களையுடைய கங்கையை எடுத்து வைத்ததுவோல,
இதுதனையும் - இதனையும், இறைவன் எடுத்து சடை ஏறக்கொடுத்தல் அலது
- இறைவன் எடுத்துத்தன் சடையின் கண் ஏறுமாறு கொடுத்தால் அல்லாமல்,
இதன் கொடுங்கோபம் அடங்காது என்பார் - இதன் கொடியசினம்
அடங்காது என்று கூறுவர்.

     இதடங்காது, விகாரம். கோபமது, அது பகுதிப் பொருள் விகுதி. (64)