காஞ்சி - இடையிலணியும் அணிவிசேடம்; இருகோவையுள்ளது.
காந்தள் மலர்க்கை எனக் கூட்டுக. இம்முறை - இங்கே கூறியமுறை; பாதம்
முதலாகக் கூந்தல் இறுதியாக. இவ்விலக்கணத்தால் நினைத்துமாம். (74)

     (இ - ள்.) சேலை நேர் விழியாள் - சேலை ஒத்த கண்களையுடைய
விச்சாவதிஎன்பாள், கோல யாழ்த் தெய்வம் பராய் - அழகிய யாழிற் குரிய
தெய்வத்தைத் துதித்து, கரம் குவித்து - கை கூப்பி, கொழுஞ் சுடர்ப்
பசுங்கதிர் விளக்கம்போல - கொழுவிய ஒளியையுடைய இள ஞாயிற்றின்
ஒளிபோல விளங்கும், நூல் பொல்லம் பொத்து பொன் நிறத்த போர்வை
நீத்து - நூலால் தைத்த பொன்னின் நிறத்தினை யுடைய போர்வையைக்
கழற்றி, அவிழ கடி முல்லை மாலைமேல்வீக்கி - இதழ்விரிந்த மணமுடைய
முல்லை மாலையை அதன்மேற் சூட்டி, பத்தர் பின் கிடப்ப மலர்க்குழல்
தோய் சுவல் கிடத்தி - பத்தர் பின் புறத்திலிருக்கப் பூவையணிந்த கூந்தல்
தோய்ந்த பிடரியிற் சார்த்தி, மாடகம் திரித்து - முறுக்காணியை முறுக்கி,
தெறித்தனள் பண் அறிந்து இசைப்பாள் - (நரம்பைத்) தெறித்துப் பண்ணின்
வகையை அறிந்து பாடுகின்றாள் எ - று.

     யாழ்த் தெய்வம் - மாதங்கி யென்னுந் தெய்வம் என்பர்;

என்னும் பொருநராற்றுப்படையுங் காண்க. பொல்லாம் பொத்தல் இரண்டு
தலையுங் கூட்டித் தைத்தல் : ஒரு சொல். மாடகம் - முறுக்காணி. யாழின்
உறுப்புக்களை,

என்பதனாலறிக. பண் - பாலை, குறிஞ்சி, மருதம், செவ்வழி யென்பனவும்,
அவற்றின் திறங்களுமாம்.

எனப் பொருநராற்றுப்படையுள் பொல்லம் பொத்திய போர்வையினியல்பு
கூறியிருப்பது இங்கு நோக்கற் பாலது. (75) ‘