(இ - ள்.) என்ற போது - என்று கூறியபோது, இறை எம்பிரான் -
சுந்தர பாண்டியனாகிய எம் பெருமான், தேவியார் இடத்தில் ஒன்றும்
அன்பினால் - பிராட்டியாரிடத்தில் பொருந்திய அன்பினாலே, ஒரு
விளையாடலை நினைத்தோ - ஒரு திருவிளையாடலைக் கருதியோ (அன்றி),
தன் தனிக் குடைப்பாரிடத் தலைவனது ஆற்றல் - தனது ஒப்பற்ற குடையைத்
தாங்கி வரும் பூதகணத் தலைவனாகிய குண்டோதரனது வன்மையை, அன்று
யாவரும் அறிந்திடக் காட்டவோ - அப்பொழுது யாவரும் அறியுமாறு
காட்டக் கருதியோ, அறியேம் - (யாம்) அறியகில்லேம் எ - று.

     அறியேம் என்றது பின் நிகழச் செய்ததன் காரணத்தை. அன்றியெனப்
பிரித்து நினைத்தோவென்பதனுடன் இயைத் துரைத்தலுமாம். (7)

     (இ - ள்.) சிறிதுவாள் நகை செய்து - சிறிது ஒள்ளிய புன் முறுவல்
செய்து, மூவேந்தரில் சிறந்த - மூவரசருள் மேம்பட்ட, மறு இல் மீனவன் -
குற்றமற்ற மலயத்துவச பாண்டியனுக்கு, அரும் பெறல் மகள் - அரும் பெரும்
புதல்வியாகிய, உனக்கு அரிதில் பெறுவது ஏது - நினக்கு அரிதிற்பெறும்
பொருள் யாது, வான் தருவும் நின் பணிசெயப் பெற்று இங்கு உறைவதேல் -
கற்பகத் தருவும் நினது பணி செய்யும் பேற்றினைப் பெற்று இங்கு
இருப்பதாயின், பிறர் திருவெலாம் உன்னதே அன்றோ - ஏனையோர்
செல்வமெல்லாம் உன்னுடையதேயல்லவா எ - று.

     மூவேந்தர் - சேர பாண்டிய சோழர். சேர சோழரினும் பாண்டியன்
சிறந்தவனென்றார்; பாண்டியர் பிறரினும் மலையத்துவசன்
மேம்பட்டவனென்பார் 'மூவேந்தரிற் சிறந்த' என்றாரெனலுமாம். அரும் பெறல்
என்பதற்குப் பெறாது பெற்ற என்றுரைப்பாருமுளர். தருவும் நின் பணி செய்
துறைவதாயின் பிறர் திருவெலாம் நின்னுடையவெனல் கூற வேண்டா
என்றவாறு; விரும்பியவெல்லாந் தரும் கற்பகத்தரு பணி செய்தலின் பிறர்
செல்வமெல்லாம் வேண்டிடின் அஃதளிக்கு மென்னுங் கருத்தாற்
கூறியதூஉமாம். உன்னதே : னகரம் விரித்தல்; ஏ : தேற்றம்;
பன்மையிலொருமை வந்தது. (8)

     (இ - ள்.) தளவ மூரலாய் - முல்லையரும்பு போலும் பல் வரிசையை
யுடையாய், அளவு இலாத நின் செல்வத்தின் பெருக்கை - அளவிலாத நினது
செல்வத்தின் மிகுதியை, நாம் அறிய விளைவு செய்தனை போலும் - நாம்

     (பா - ம்.) * களையடைந்தவராக.