என்னும் திருக்குறட் பாக்களின் பொருளைத் தழுவியுள்ளது. (14)

     (இ - ள்.) நிழல் அன்ன நீரார் - அரசனது உடல் நிழல் போன்று
விடாது நிற்கும் அவ்வமைச்சர், பழையேம் - நாம் பழைமை உடையேம்,
இறை உட்கொள்ளப்பட்டம் என்று ஏமாப்பு எய்தார் - அரசனால் நன்கு
மதிக்கப்பட்டேம் என்று கருதிக் களிப்படையாமல், உழை ஏவல் செய்யும்
சிறார்போல ஒதுங்கி - அருகிலிருந்து ஏவியவற்றைச் செய்யுஞ் சிறுவர்களைப்
போல ஒரு சிறை ஒதுங்கி நின்று, வேந்தன் விழைவு ஏது - வேந்தனால்
விரும்பப்பட்ட பொருள் எதுவோ, அதனை வெஃகார் விடம்போல வெறுத்து
- அதனை விரும்பாது நஞ்சினை வெறுத்தல் போல வெறுத்து, அழல் போல்
அணுகார் அகலார் - அவனைத் தீயைப் போலக் கருதி நெருங்கவுமாட்டார்
நீங்கவுமாட்டார்.

     பட்டேம் என்றாவது பட்டனம் என்றாவது இருக்கற்பாலது பட்டம் என
விகாரமாயிற்று. அழல் என்றது குளிரைப் போக்குதற்குக் காயும் தீயினை. இச்
செய்யுள்,

என்னும் பாக்களின் பொருளைத் தழுவி வந்தது. இவ்விரு செய்யுளிலும்
காட்டிய திருக்குறட் பாக்களுக்குப் பரிமேலழகர் கூறிய உரையும்
உணரற்பாலது. (15)

     (பா - ம்.) * இறையூழ் கொளப்பட்டம்.