(இ - ள்.) கோடு அம் சிலை வளைத்த கூடல்பிரான் ஆடல் -
மேருமலையை அழகிய வில்லாக வளைத்த நான்மாடக் கூடலின்
நாயகனாகிய சோமசுந்தரக் கடவுளின் திருவிளையாடல்களை, கேட்டு
அம்செவி படைத்த பேறு அடைந்தேம் - கேட்டதனால் அழகிய
செவிகளைப் படைத்த பயனைப் பெற்றோம்; கேட்டபடி - கேட்டவண்ணமே,
நாட்டம் களிப்பக் கண்டு - கண்கள் களிப்பக் கண்டு, நறுமலர்தூய் இறைஞ்ச
- நறிய மலர்களை யிட்டு வணங்குதற்கு, யாங்கள் வேட்டங்கள் என -
யாங்கள் விரும்பினோ மென்று, மெய்த்தவர் ஓதினார் - அவ்வுண்மைத்
தவமுடைய முனிவர்கள் கூறினார்கள்.

     கோடு - சிமயம்; மலைக்கு ஆகுபெயர், கோட்டஞ்சிலை என்புழி
டகரம் விரித்தல்; மலையாகிய சிலையை என்றுமாம். அஞ்செவி - அகஞ்
செவி என்றுமாம். வேட்டங்கள், யாங்கள் என்பவற்றில் கள் அசை. (3)

     (இ - ள்.) என்ற அறவோர் எதிரே - என்று கூறிய முனிவர்கள்
முன்னே, குன்றம் அடக்கும் குறுமுனிவன் முகமலர்ந்து கூறுவான் -
விந்தமலையை அடக்கிய அகத்திய முனிவன் முகமலர்ந்து கூறுவானாயினன்;
நன்று முனிகாள் - முனிவர்களே நன்று, நான் உள்ளத்து எண்ணியாங்கு -
யான் எனது மனத்தில் நினைத்தவண்ணமே, இதனை ஒன்ற மொழிந்தீர்
என்றான் - இதனைப் பொருந்த வுரைத்தீரென்று கூறி, பின்னும் வியந்து
ஓதுவான் - பின்னும் வியந்து கூறுவானாயினன்.

     அகத்தியர் விந்தமலையை அடக்கிய வரலாற்றைக் கந்தபுராணத்து
விந்தம் பிலம் புகு படலத்திற் காண்க. என்றான், முற்றெச்சம். வியக்க
என்பது வியந்து எனத் திரிந்தது எனலுமாம். (4)

     (இ - ள்.) மண் ஆதி ஆறாறும் நீத்ததனி மாதவரே - மண்முதலிய
முப்பத்தாறு தத்துவங்களையும் களைந்த பெருந்தவத்தினையுடைய
முனிவர்களே, பண் நால் மறைமுடியும் தேறாப் பரசிவனை - இசையமைந்த
நான்கு மறைகளின் அந்தமுங் கண்டறியாத பரசிவத்தை, எண்ணால் அளவு
இறந்த எக்கலையால் கண்டும் - எண்ணினால் அளவில்லாத எந்தக்
கலைகளின் உணர்வினாற்கண்டு வைத்தும், உளக்கண்ணால் அறியாதார் -
உள்ளக் கண்ணினால் அறியாதவர், வீட்டு இன்பம் காண்பரோ -
முத்தியின்பத்தைக் காண்பார்களோ (காணார் என்றபடி).