(இ - ள்.) வயந்தனைப் பயந்தது என்ன - மன்மதனைப் பெற்றாற்
போல, மைந்தனைப் பயந்தபோது - புதல்வனைப் பெற்ற பொழுது, நகர்
இயம்துவைத்து களிப்ப - நகரத்திலுள்ளவர்கள் இயங்களை ஒலிப்பித்துக்
களிகூர, இனிது இருந்த புரவலன் - இனிதாக இருந்த உக்கிர வழுதி,
இந்திரன் சயம்தழைக்க சயந்தனைப்பயந்த நாள் - இந்திரனானவன் வெற்றி
பெருகச் சயந்தனைப் பெற்ற பொழுது, வியந்து அகத்து அடைந்த இன்பம்
- வியப்புற்று உள்ளத்திலுற்ற மகிழ்ச்சிபோல, விளை மகிழ்ச்சி எய்தினான் -
மிக்க மகிழ்ச்சியை அடைந்தான் எ - று.

     வயந்தன் - வேனிலுக் குரியவன். வயம் தனை எனப் பிரித்து
வெற்றியையே பெற்றாற் போல என்றுரைத்தலுமாம். துவைத்து : ஈண்டுப்
பிறவினை. சயந்தன் - இந்திரன் மகன். சயந் தழைக்கச் சயந்தனைப் பயந்த
என்பதன் நயத்தினை ஓர்க. இன்பம் போலவென உவமச் சொல் விரிக்க;
இன்பம் விளைக்கும் மகிழ்ச்சி போலும் மகிழ்ச்சியை யென்றலுமாம். (3)

     (இ - ள்.) தென்னர் ஏறு - பாண்டியருள் ஆண் சிங்கம் போன்ற
உக்கிரவழுதி, சாதகாதி செய்து - சாத கன்ம முதலிய சடங்குகளைச் செய்து,
வீரபாண்டியன் என்ன நாம வினை நிரப்பி - வீரபாண்டியன் என்று
பெயரிட்டு, எழுத ஒண்ணாத கலை முதல் பன்னு கேள்வி - எழுதலாகாத
மறை முதலாகக் கூறப்பட்ட பல நூல்களையும், கரிகள் தேர்கள் பரி -
யானை தேர் குதிரைகளின் ஏற்றங்களையும், படைக்கலம் - படைக்கல
வித்தையையும், பயின்று - கற்று, அன்னகாதலான் விளங்க - அந்தப்
புதல்வன் விளங்க, அகமகிழ்ச்சி அடையும் நாள் - (அதனைக் கண்டு)
மனமகிழ்ச்சி யடையுங் காலையில் எ - று.

     சாதகாதி : நெடிற் சந்தி. பெயரிடுதலும் சடங்காகலின் ‘நாம வினை
நிரப்பி’ என்றார். எழுதொணாத : அகரம் தொகுத்தல்; ஒன்றாத வென்பது
மரூஉவாயிற்று. பயிற்றுவித்து, அவற்றைப் பயின்று விளங்கக் கண்டு என
விரித்துரைத்துக் கொள்க. (4)