(இ - ள்.) இருளாய் வெளியாய் சரணம் - இருளா யுள்ளவனே
வெளியாயுள்ளவனே வணக்கம்; எனையும் பொருளாக நினைந்து -
(ஒன்றுக்கும் பற்றாத) அடியேனையும் ஒரு பொருளாகக் கருதி, புரந்தரன்
மால் தெருளாத நடம் தெரிவித்து எனை ஆள் அருளாய் சரணம் -
இந்திரனும் திருமாலும் அறியாத திருக்கூத்தினைக் காண்பித்து என்னை
ஆளும் அருளை யுடையவனே வணக்கம்; அழகா சரணம் - பேரழகனே
வணக்கம்.

     பாசத்தாற் கட்டுண்ட உயிர்களால் அறிய லாகாமையின் ‘இருளாய்’
என்றார்;

என்னும் மெய்கண்டார் திருவாக்கினை நோக்குக. ‘யாவர்க்கு மேலாம்
இளவிலாச் சீருடையான் யாவர்க்குங் கீழாம் அடியேனை’யும் பொருளாக
நினைந்து என்க. இசைப் பொருட்டு மகரம் விரிந்து வருதல் காண்க. (26)

     (இ - ள்.) அயன் நத்தன் எனப்படும் ஈடு அரவச் சயனத்தவனைத்
தரு தத்துவ - பிரமனையும் சங்கினை ஏந்தியவனென்று சொல்லப்படும்
ஆடுகின்ற அனந்தனைப் பாயலாகக் கொண்ட திருமாலையும் தந்தருளிய
தத்துவ வடிவாயுள்ளவனே, நால் வயனத்தவ - நான்கு வேதங்களாகிய
திரவாக்கினையுடையவனே, வானவர் வானவ - தேவ தேவனே, சேல்
நயனத்தவள் நாயகனே - அங்கயற்கண்ணமையின் நாயகனே, சரணம்
வணக்கம்.

     அயனையும் சயனத்தவனையும் என உருபும் உம்மும் விரிக்க அத்தன்
எனப்பிரித்து, அயனுக்கு அத்தனெனப்படும் என்றுரைத்தலுமாம். சிவபெருமான் அயன் மால்களைத் தந்தமையை,