(இ - ள்.) குழலும் - வேய்ங்குழலின் ஒலியும், தும்புரு நாரதர்
பாடலும் - தும்புரு நாரதர் என்னு மிருவர்களின் இசைப்பாட்டின் ஒலியும்,
கொம்பு அனார் குனித்துச் சுழலும் ஆடலும் - பூங்கொம்பை யொத்த
மகளிர் வளைந்து சுழன்று ஆடுகின்ற ஆடலின் ஒலியும், மூவர்வாய்த்
துதியும்- ஆளுடைய பிள்ளையார் ஆளுடைய அரசுகள் ஆளுடைய
நம்பிகள் ஆகிய மூவரும் திருவாய்மலர்ந்தருளிய திருநெறித் தமிழ்மறையின்
ஒலியும், விழவின் செல்வமும் - சிறந்த திருவிழாவின் ஒலியும், சுருதியும் -
நான் மறைகளின் ஒலியும், திசை எலாம் விழுங்கும் முழவும் - திக்குகளின்
ஒலிகளையெல்லாம் கீழ்ப்படுத்தும் முழவின் ஒலியும், கண்துயிலாதது -
நீங்கப்பெறாதது, முன்னவன் கோயில் - இறைவன் வீற்றிருந்தருளுந்
திருக்கோயில் ஆகும் எ - று.

     தும்புரு - கந்தருவ குரு. நாதரர் பிரமனின் மானச மைந்தர்; இவர்
தேவ விருடியெனவும் படுவர். இவ்விருவரும் இசையில் மிக வல்லுநராவர்.
நாரதர் சிவபிரான் றிருமுன் இசைபாடுதற் சிறப்பை,

எனப் புகழேந்தியாரும்,

என வில்லிபுத்தூரரும் பாடியிருத்தல் காண்க. குனித்தல் - வளைதல்;
குனித்த புருவமும்' என்பது காண்க. செல்வம் - ஈண்டு ஒலியின் பெருக்கம்.
திசையெலாம் விழுங்கும் என்பதற்குத் திக்குக்களையெல்லாம் அகப்படுத்தும்
என்றுரைத்தலுமாம். துயிலாமை - இடையறாது நிற்றல் : துயிலாதது.
இடப்பொருளில் வந்த வினைப்பெயர். (92)

     (இ - ள்.) வெள் ஏற்று விடங்கர் - வெண்மையான ஏறாகிய ஊர்
தியையுடைய அழகராகிய இறைவன் திருநிருத்தஞ் செய்கின்ற, வெள்ளி
மன்று, வெள்ளியம்பலத்தினின்று, இமைத்து - விளங்கி, மடங்கல் இன்றி -
மடங்குதலில்லாமல், விண் பிளந்து - வானத்தைக் கிழித்து, மேல் வளர்ந்து
எழு - மேலே வளர்ந்தெழுகின்ற, வெண்சுடர் நீட்டம் - வெள்ளிய ஒளியின்
நீட்சியானது, முடங்கல் - வளைவையுடைய, வெண்பிறைக் கண்ணியான்
கயிலை - வெண்மையுடைய பிறையாகிய கண்ணியையுடைய சிவபிரான்
வீற்றிருக்கும் கயிலைமலையானது, மூவுலகும் ஒடுங்குகின்ற நாள் - மூன்று
உலகங்களும் அழிகின்ற நாளில், ஓங்கிய ஓக்கமே ஓக்கும் - வளர்ந்த
உயர்ச்சியையே போலும் எ - று.