அந்தமண்டபத்திலேறி, சந்தி ஆதி தவம் முடித்து - சந்தியா வந்தனம்
முதலிய தவங்களை முடித்து, ஈறு இலா இந்து சேகரன் - அழிவில்லாத
சந்திர சேகரனாகிய இறைவனுடைய, தாள் நினைந்து ஏத்தி - திருவடிகளைத்
தியானித்துத் துதித்து எ - று.      சந்தியிற் செய்யப்படுவதனைச் சந்தி
யென்றார், தவம் - செய்கடன். ஈறிலானென்க. குளகம் (5)

     (இ - ள்.) சம்புபத்தன் சதானந்தன் உத்தமன் - சம்புபத்தனும்
சதானந்தனும் உத்தமனும், அம்புயத்தன் அனைய மகோதரன் - தாமரை
மலரி லிருப்பவனாகிய அயயனை யொத்த மகோதரனும், உம்பர் அஞ்சிய
உக்கிர வீரியன் - தேவர்களும் அஞ்சப்பெற்ற உக்கிர வீரியனும், நம்பு
கேள்விப் பிரசண்ட நல் தவன் - விரும்புகின்ற கேள்வியினையுடைய
பிரசண்டன் என்னும் நல்ல தவத்தை யுடையவனும் எ - று.

     சம்புபத்தன் முதலியவை பெயர். (6)

     (இ - ள்.) ஆதி - முதலிய, மாதவர் யாவரும் - பெரிய
தவமுடையார் அனைவரும், உமைபாதியாய் - உமையொரு கூறாய், முற்றும்
ஆகும் - முழுதுமாகிய, பராபரச் சோதிபால் - பராபர ஒளிப்பிழம்பாகிய
இறைவனிடத்தில், அன்பு வைத்த சூதனை - அன்பு பூண்ட சூத முனிவனை,
தோத்திரம் ஓதி - துதித்து, அஞ்சலித்து - கைகூப்பி, ஒன்று வினாவினார் -
ஒன்று கேட்பாராயினர் எ - று.

     மேற் செய்யுளிற் கூறப்பட்டாருடன் இயைத்து 'ஆதி மாதவர்' என்றார்.
அன்புவைத்த எனக் கூட்டுக. உமையைத் தன்னுளடக்கித் தானேயாய் நிற்றல்
கருதி 'முற்றுமாகும்' என்றார். புறநானூற்றின் கடவுள் வாழ்த்தில்,

எனக் கூறப்பட்டிருத்தல் காண்க.

என்னும் திருவாசகத்தையும் சிந்திக்க. (7)