(இ - ள்.) தலம் மூன்றும் - தலமுதலிய மூன்றினாலும், சிறந்தது
ஓர் சைவத்தலம் உரை என்ன - சிறந்ததாகிய ஒரு சிவதலத்தைக்
கூறுவாயென்று வினவ, நாரதன் - நாரதமுனிவன், கலைமுழுது உணர்ந்த
சனற்குமாரன் பால் - கலைகள் அனைத்தையும் உணர்ந்த சனற் குமார
முனிவரிடத்து, கற்றவன் வியாதன் ஆம் - கற்றுணர்ந்தவன் வியாத
முனிவனாகும், அவன் பால் நலம் உறக் கேண்மின் என - அவனிடத்து
நன்மை பெருகக் கேளுங்கள் என்று கூற, அவன் - அவ்வியாதமுனிவன்,
கதிர்வேல்நம்பிபால் - ஒளியினையுடைய வேற்படையை யுடைய
முருகவேளிடத்து, மறைமுதல் அனைத்தும் - வேதமுதலிய எல்லாக்
கலைகளையும், அலைவு அற உணர்ந்தோன் - ஐயமறக் கற்றுணர்ந்தவன்,
குறுமுனி ஆகும் - அகத்திய முனிவனாகும், அவனிடைக் கேண்ம் என
விடுத்தான் - அவனிடத்துக் கேளுங்கள் என்று ஏவினான் எ - று.

     வியாயதனாமாகலின், குறுமுனியாயகுமாதலின் என விரித்துக்
கொள்க. கேண்மினென என்றதன்பின் அவர் கேட்க என்பது தொக்கு
நின்றது. அலைவு - அசைவு; ஐயம். கேண்மென - கேளுமென : கேளும்
என்பதன் ஈற்றயலுகரங் கெட்டது; 'செய்யுமெனெச்சவீற்று' என்னும் நன்னூற்
சூத்திரங் காண்க. விடுத்தல் - விடை கூறுதலுமாம். (20)

     (இ - ள்.) மலயம் மாதவனை அடைந்து - பொதியின் மலையை
யுடைய பெரிய குறுமுனியை அடைந்து, கைதொழுது வாழ்த்தி - கை கூப்பி
வணங்கித் துதித்து, வாதாவி வில்வலனை - வாதாவி வில்வல னென்ற
அசுரர்களை, கொலை புரி தரும மூர்த்தியே - கொன்றருளிய
அறவடிவானவனே, விந்தக் குன்று அடக்கிய - விந்த மலையை அடக்கிய,
தவக்குன்றே - தவமலையே, அலைகடல் குடித்த - அலைதலையுடைய
கடலைப் பருகிய, அருள் பெருங் கடலே - பெரிய கருணைக் கடலே,
அருந் தமிழ்க் கொண்டலே - அரிய தமிழ் சுரக்கு முகிலே, தென்

     (பா - ம்.) *அலமற