முப்பொழுதும் என்னும் உம்மை தொக்கது. தான் : அசை. காற்றினை
யுண்டு தவம்புரிதலை,

என்னும் திருவாசகத்தா னறிக. (15)

     (இ - ள்.) மதியால் மிக்கீர் - அறிவால் உயர்ந்த முனிவர்களே,
இந்த நால் மாடம் ஓங்கும் ஆலவாய் இடத்து - இந்த நான் மாடமாகிய
சிறந்த திருவாலவாயின்கண், அந்தணர் தமக்கு ஓர் முட்டி - அந்தணர்கட்கு
ஒரு பிடி அரிசியாவது, அருந்தவர் தமக்கு ஓர் பிச்சை - செய்தற் கரிய
தவத்தை யுடையார்க்கு ஒரு பிடி அன்னமாவது, தந்தவர் யாரேனும் -
கொடுத்தவர்கள் யாவராயினும், புறம்புசெய்த - வேறு இடங்களில்
செய்யப்பட்ட, சோடச தானம் தம்மால் வந்தபேறு அடைவர் - சோடச
தானத்தால் வரும் பயனைப் பெறுவர் (ஆயின்), பல்வேறு உரைப்பது என்
- பல வேறு வகைப்படக் கூறுவது என்னை; (கூற வேண்டா) எ - று.

     நான் மாடக் கூடல் என்னும் பெயர் கடைகுறைந்து நின்றது. நான்
மாடம் ஓங்கிய என்னலுமாம்; முட்டி - கைவிரல்களை மடக்கியிருப்பது.
அரிசி, அன்னமென்பன கொள்க. சோடச தானம் - பதினாறு வகைத்
தானம். தம் : சாரியை. உரைப்பது : தொழிற் பெயர். முற் கூறியவாற்றானே
பெறப்படு மென்பார் 'உரைப்பதென' என்றார், (16)

     (இ - ள்.) பல் வகைத் தலங்கள் எல்லாம் வைகிய பயனும் -
பலவகையான பதிகளிலெ்லாம் வசித்தலால்வரும் பயன்களும், என்றும் -
எப்போதும், பல்வகைத் தீர்த்தம் எல்லாம் ஆடிய பயனும் - பலவகையான
தீர்த்தங்களனைத்திலும் நிராடியதனால் வரும் பயன்களும் - என்றும் -
எந்நாளும், பல்வகைத் தானம் எல்லாம் நல்கிய பயனும் - பலவகையான
தானங்களனைத்தும் செய்தமையால் வரும் பயன்களும், என்றும் -
எக்காலத்தும், பல் வகைத்து ஆன பூசை பண்ணிய தவத்தின் பேறும் -
பல வகைகளை யுடையதாகிய பூசையைச் செய்த தவத்தால் வரும்
பயன்களும் எ - று.