சீவன் முத்தியளித்தலின் சீவன் முத்திபுரம் என்றும், தடாதகைப்
பிராட்டியார் கன்னியாயிருந்து ஆண்டமையியன் கன்னிபுரம் என்றும்,
எல்லா ஞானங்களையும் தருதலின் சமட்டி விச்சாபுரம் என்றும்,
விராட்புருடனுக்கு உச்சிக்குமேற் பன்னிரண்டங்குல முடிவிலுள்ள துவாத
சாந்தமாகக் கொள்ளப்படுதலின் துவாத சாந்தத்தலம் என்றும் பெயர்; பிற
பெயயிரன் வரலாறும் மேல்வருமிடங்களில் ஆண்டாண்டுக் காண்க. சீவன்
முத்தியாவது உடம்போடு கூடியிருந்தே அளத்திற்பட்ட புற்போலப்
பசுகரணமெல்லாம் சிவகரணமாகிச் சாக்கிரத்தே அதீதத்தைப் புரிந்து
எப்பற்று மின்றிச் சிவ போகந் துய்த்தல். புத்தி யென்றது சிவபோகத்தை. (21)

     (இ - ள்.) என்று தலச்சிறப்பு உரைத்த - என்று தலவிசேடத்தைக்
கூறிய, குறுமுனிவன் எதிர் - அகத்திய முனிவன் எதிரே, அறவோர்
இறும்பூது எய்தி - முனிவர்கள் வியப்புற்று, தலப்பெருமை நன்று அருள்
செய்தனை - தலச்சிறப்பை நன்கு கூறி யருளினாய், கேட்டு - அதனைக்
கேட்டு, உடல் எடுத்த நயப்பாடு எல்லாம் - உடலை எடுத்ததனால்
அடைய வேண்டிய பயன் முழுதும், இன்று அடைந்தேம் - இப்பொழுதே
அடையப் பெற்றேம்; இனி சுவண புண்டரிகச் சிறப்பதனை - இனிப்
பொற்றாமரைத் தீர்த்தத்தின் விசேடத்தை, இசைத்தி என்ன - கூறியருளுக
என்ன, குன்றம் அடக்கிய - விந்தை மலையை அடக்கிய, கருணைக்குன்று
அனையான் - கருணை மலையை ஒத்தவனாகிய அகத்தியன், வரன்
முறையால் கூறுகின்றான் - வரலாற்று முறைமைப்படி கூறுகின்றான் எ - று.

     இறும்பூது - பெருமை பற்றிய அதிசயம். இனியென்னும் இடைச்சொல்
எதிர்காலங் குறித்தது. சுவணம் - பொன். (22)

     (இ - ள்.) விரதம் மாதவத்தீர் - பெரியய தவத்தினை விரதமாகக் கொண்ட முனிவர்களே, காணின் - தரிசித்தால், சரதமா - உண்மையாக, வெவ்வினை எல்லாம் வீட்டி - கொடிய வினைகளை எல்லாம

்      (பா - ம்.) * தபனிய. +கனக கஞ்ச.