சென்றுதன் மேனித் தேசாற் றிசையெலாம் விளங்கச் செங்கண்
வென்றிகொ ளுரக வேந்த னகரமும் விபுதர் வேந்தன்
பொன்றிகழ் நகரும் வேதன் புரமுமால் புரமு மேலைத்
தன்றிரு நகருஞ் சென்று சஞ்சரித் தாடி மீள்வான். |
(இ
- ள்.) தன் மேனித் தேசால் - தனது திருமேனியின் ஒளினிால்,
திசை எலாம் விளங்கச் சென்று - திக்குகள் எல்லாம் ஒளிவீசப் போய்,
செங்கண் - சிவந்த கண்களையுடைய, வென்றி கொள் உரக வேந்தன்
நகரமும் - வெற்றியைக் கொண்ட பாம்புகளின் அரசனாகிய அனந்தனுடைய
உலகத்திலும், விபுதர் வேந்தன் - தேவர்கட்கு அரசனாகிய இந்திரனது,
பொன் திகழ் நகரும் - விளங்காநின்ற பொன்னுலகத்திலும், வேதன்
புரமும் - பிரமனது உலகத்திலும், மால் புரமும் - திருமாலின் உலகத்திலும்,
மேலைத் தன் திரு நகரும் - அவைகளின் மேலுள்ள தனது
சிவலோகத்திலும், சென்று சஞ்சரித்து ஆடி மீள்வான் - சென்று உலாவித்
திருவிளையாடல் செய்து மீண்டருளுவான் எ - று.
திகழ்
பொன் நகரு மென்க. மேலை - மேலுள்ளதாகிய; 'எழின்
முடியதாஞ் சிவலோகம்' என்பர் பின்னும். (5)
அன்னபோ தயனுந் தேவர்க் கரசனு மாழி வேந்தும்
முன்னர்வந் திறைஞ்சி யேத்த முனிவரும் பேறு நல்கித்
தன்னக ரடைந்து நீங்காத் தனிப்பெருங் கணத்தி னோரை
இன்னருள் சுரந்து நோக்கி யிலிங்கத்திற் புகுது மெல்லை. |
(இ
- ள்.) அன்னபோது - அப்பொழுது, அயனும் - பிரமனும்,
தேவர்க்கு அரசனும் - தேவேந்திரனும், ஆழி வேந்தும் - திகிரிப்
படையையுடைய திருமாலும், முன்னர் வந்து இறைஞ்சி ஏத்த - திருமுன்
வந்து வணங்கித் துதிக்க, முனிவு அரும் பேறு நல்கி - (அவர்களுக்கு)
வெறுப்பில்லாதவரங்களைக்கொடுத்து, தன்நகர் அடைந்து - தனது
திருவாலவாயை அடைந்து, நீங்காத் தனிப்பெருங் கணத்தி னோரை
பிரியாத ஒப்பற்ற பெரிய கணத்தலைவர்களை, இன் அருள் சுரந்துநோக்கி -
இனிய அருள் கூர்ந்து பார்த்து, இலிங்கத்தில் புகுதும் எல்லை -
இலிங்கத்திற் சென்றெய்தும் பொழுதில் எ - று.
முன்னர்,
ஆர் : பகுதிப் பொருள் விகுதி. முனிவு அரும் - வெறுத்த
லில்லாத; மகிழ்தற் குரிய என்றபடி. இலிங்கம் - ஒளியுடையது, அடை யாளம்,
சிவனது அருவுருவத் திருமேனி (6)
வேத்திரப் படையோ னாதி கணாதிபர் வீழ்ந்து பால
நேத்திர வன்பர்க் கன்ப நிரஞ்சன நிருத்தா னந்த
சாத்திர முடிவுந் தேறாத் தனிமுத லொருவ வென்னாத்
தோத்திர வகையாலேத்தித் தொழுதொன்று வினாவல் செய்வார். |
(இ
- ள்.) வேத்திரப் படையோன் ஆதி கணாதிபர் - பிரம்புப்
படையையுடையோனாகிய நந்தி முதலிய கணத்தலைவர்கள், வீழ்ந்து -
|