ஆயிடை அடைந்தானாக - அவ்விடத்து வர, செய்யதாள் வழிபாடு
இன்றி - (அவனுடைய) சிவந்த திருவடிகளுக்கு வழிபாடு செய்யாமல்,
தேவர்கோன் இருந்தான் - தேவேந்திரன் வாளாவிருந்தான்; அந்தோ -
ஐயோ, தையலார் மயலில் - மகளிரின் மயக்கத்தில், பட்டோர் தமக்கு
ஒரு மதி உண்டாமோ - வீழ்ந்தவர்கட்கு நல்லறிவு உண்டாகுமோ
(இல்லை என்றபடி) எ - று.

     பகவன் - ஆறு குணங்களையுடையவன்; சிவன். ஏகாரம் : பிரிநிலை.
ஐயன் - ஆசான். வியாழப்புத்தேள் - பொன், பிருகற்பதி. ஆயிடை -
சுட்டு நீண்டு யகரம் பெற்றது; ‘எகர வினா’ என்னும் நன்னூற் சூத்திரத்து
‘தூக்கிற் சுட்டுநீளின் யகரமுந் தோன்றுத னெறியே’ என்பது காண்க.
முற்றுடன்ன ஆக என்னும் இடைச் சொல் சேர்ந்து செயவெனெச்சமாயிற்று.
அந்தோவென்பது இரங்குதற் பொருட்டாய இடைச்சொல். ஒரு : இசை
நிறைக்க வந்தது : சிறிது என்னும் பொருட்டுமாம். ஓகாரம் : எதிர்மறை.
இருந்தானென்னும் சிறப்புப் பொருளை முடித்தற்கு மதியுண்டாமோ என்னும்
பொதுப் பொருள் கூறப்பட்டது. இது வேற்றுப் பொருள் வைப்பு என்னும்
அணி. (4)

     (இ - ள்.) குரவன் ஒல்லென ஏக - (அதனை உணர்ந்த) குரவனாகிய
வியாழன் விரைந்து சென்றுவிட, உம்பர்கோன் திருவின் ஆக்கம் -
தேவர்க்கரசனது செல்வத்தின் மிகுதி, புல்லெனச் சிறிது குன்ற -
பொலிவின்றிச் சிறிதாகக் குறைதலால், புரந்தரன் அறிந்து - இந்திரன்
(அதனை) உணர்ந்து, இக்கேடு - இந்தக் கெடுதியானது, நல்ல தொல்
குரவன் - நல்ல தொன்றுதொட்ட குரவனாயுள்ளானை, பேணா நவையினால்
வளைந்தது என்னா - வழபாடு செய்யாத குற்றத்தினால் வந்தது என்று,
அல்லல் உற்று - துன்பமுற்று, அறிவன் தன்னைத் தேடுவான் ஆயினான்
- குரவனைத் தேடத் தொடங்கினான் எ - று.

     ஒல்லென : விரைவுக் குறிப்பு. ஆக்கம் - பெருக்கம். புல்லென -
பொலிவின்றாக. சிறிது - சிறிதாக வென்க; ஒழுகக் கனற் வெனலுமாம்.
புரந்தரன் முதலாகப் பின்வரும் பெயர்களைச் சுட்டு மாத்திரமாகக்
கொள்க.(5)

     (இ - ள்.) அவன் இருக்கை புக்கான் - அக்குரவன் இருப்பிடத்திற்
சென்று, அங்கு கண்டிலன் - அங்குக் காணாதவனாய், அவித்த பாசம்
புங்கவர் உலகும் - பாசங்களைக் கெடுத்த முனிவர்களுலகத்திலும், ஏனோர்
பதவியும் - மற்றையேதர் இருப்பிடங்களிலும், புவனம் மூன்றில்
எங்கணும் -