அருவருப்பு - இழந்தவற்றாலுளதாகும் மனம் பொருந்தாத் தன்மை. கப்பு,
கவர்ப்பு என்பதன் மரூஉ. பயினது, அது : பகுதிப் பொருள் விகுதி. (13)

     (இ - ள்.) கருவின் மாதர் - சூலினையுடைய மகளிர், கரு உயிர்க்கும்
அளவும் - அக்கருப்பத்தை ஈநும் வரையிலும், முறையால் கணவர் தோள்
மருவி வாழ்க என - முறைப்படி தங்கணவரின் தோளைச் சேர்ந்து வாழக்
கடவர் என்றும், மண் அகழ்ந்த சூழியும் - மண் தோண்டிய குழியும், அதனால்
வடு ஒழிக என - அம் மண்ணினாலேயே வடுவொழிந்து நிரம்பக் கடவது
என்றும், பொருவு இல் நீரும் - ஒப்பில்லாத நீரும், இறைத்தோறும் -
இறைக்குந் தோறும், ஊறிப் பொலிக என - ஊறி விளங்கக் கடவது என்றும்,
பொருவு இல் நீரும் - ஒப்பில்லாத நீரும், இறைத்தோறும் - இறைக்குந்
தோறும், ஊறிப் பொலிக என - ஊறி விளங்கக் கடவது என்றும், மரம்
குறைபட்டு ஒருவினாலும் - மரம் வெட்டுண்டு வளங்குன்றினாலும், தழைக என
- தழையக் கடவது என்றும், ஒழியா நலனும் உதவினார் - என்றும் நீங்காத
பலனையும் அளித்தார்கள் எ - று.

     கருவுயிர்த்தல் - மகப்பெறுதல் அதனால் - தானே யென்னலுமாம். இறைக்குந்தோறும் என்பது விகாரமாயிற்று, ஒருவுதல் - வெட்டுண்ட துண்டு நீங்குதலுமாம். மூன்று செய்யுளிலும் நாக்கும் முறை பிறழக் கூறப்பட்டன; செய்யுளாகலின். இவற்றுட் கூறியன புனைந்துரை வழக்கெனக் கொள்க. (14)

     (இ - ள்.) மாசில் கழிந்த மணியேபோல் - குற்றத்தினின்றும் நீங்கிய மாணிக்கத்தைப்போல், வந்த பழி தீர்ந்து இந்திரனும் தேசில் திகழ -
அடைந்த பாவமானது நீங்கப்பெற்று இந்திரனும் ஒளியோடு விளங்க, துவட்டா - துவட்டாவானவன், தன் செல்வன் தன்னை - தன் புதல்வனாகிய விச்சுவ
உருவனை, தேவர்பிரான் - தேவேந்திரன், குலிசத்து வீசி உயிர் உண்ட
விழுமம் கேட்டு - வச்சிரப்படையால் ஓச்சி (அவன்) உயிரைப் பருகிய துன்பச்
செய்தியைக் கேட்டு, வெகுண்டு - கோபித்து, உயிர்த்து -