(இ - ள்.) விந்த வெற்பு அடக்கினாற்கு - விந்தலையை அடக்கிய
அகத்திய முனிவனுக்கு, ஈது உரை என விடுப்ப - இச்செய்தியைக்
கூறுவாயென அனுப்ப, மீண்டு - திரும்பி, சந்தவெற்பு அடைந்தான் - சந்தன
மரங்களையுடைய பொதியின் மலையை யெய்தினான; பந்த வெற்பு
அறுத்தான் - பாச பந்தமாகிய மலையைத் தொலைத்த அம்முனிவன்,
வானோர் தலைவனை முகமன் கூறி வந்தது எவன் என - தேவேந்திரனை
நோக்கி உபசார வார்த்தைகள் கூறி வந்த காரணம் யாதென்று வினவ, வெற்பு
பறைகள் எல்லாம் சிந்த அறுத்தான் - மலைகளின்சிறகு களெல்லாம் சிதற
அறுத்த இந்திரன், வந்த செயல் எல்லாம் முறையால் செப்பி - வந்த
செய்திகளனைத்தும் வரிசையாகக் கூறி எ - று.

     பொதியிலிற் சந்தனமர மிக்கிருத்தலின் அது ‘சந்த வெற்பு’
எனப்பட்டது; ‘பொதியிலே விளைகின்ற சந்தனம்’ என்றார் நாட்டுச்
சிறப்பிலும். வந்தது - வந்த காரணம். எவன் - யாது. பறை சிறகு. (50)

     (இ - ள்.) யாவையும் உணர்ந்த எந்தைக்கு - அனைத்தையுமறிந்த
எம் தந்தையாகிய நுமக்கு, யான் எடுத்து உணர்த்துகின்றதாவது என் - யான்
எடுத்துத் தெரிவிப்பது யாது, அமருக்கு ஆற்றாது - போருக்கு ஆற்றாமல்,
ஆழி புக்கு ஒளித்தான் ஆவி வீவதும் - கடலிற் புகுந்து மறைந்த
விருத்திரனுடைய உயிர் நீங்குவதும், அவனால் வந்த விழுமநோய் எல்லாம்
- அவனால் நேர்ந்த துன்ப நோயனைத்தும், இன்று போவதும் கருதி -
இன்றே நீங்குவதும் குறித்து, அடிகள் நும் பால் புகுந்தனம் என்றான் -
அடிகளே நும்மிடத்து வந்தோம் என்றான் எ - று.

     ஆவது : இடைச்சொல். வீவது, போவது என்பன தொழிற் பெயர்கள்.
இன்ற புகுந்தனம் எனினுமாம். ஏனைத் தேவரையும் உளப்படுத்திப்
புகுந்தனம் எனப் பன்மையாற் கூறினான். (51)

     (இ - ள்.) என்றவன் - என்று கூறின இந்திரனுடைய, இடுக்கண்
தீர்ப்பான் - துன்பத்தை நீக்கும் பொருட்டு, இகல் புரி புலன்கள் ஐந்தும்
வென்றவன் - பகை செய்கின்ற ஐம்புலன்களையும் வெனறவனும், நெடியோன்
தன்னை - திருமாலின் வடிவத்தை, விடையவன் வடிவம் ஆக்கி நின்றவன் -
சிவபிரான் திருவுருவமாகச் செய்து நின்ற உண்மை அறிவு ஆனந்த வடிவாய்,
நிறைந்த - வியாபித்த, வெள்ளி மன்றவன் -