மறம் என்னும் பண்புப் பெயர் அதனையுடையார்க்கு ஆகுபெயர்; மறக்குடி
எனினுமாம். பூவொடு நீத்தத்தையுடைய வென்க; பூவொடு வழங்குகின்ற
எனலுமாம். முருகன்குறிஞ்சித் தெய்வமாகலின் ஆண்டு வாழும் குறவர்க்குத்
தெய்வ மென்றார். கல் - மலை. பாலை, முல்லை, குறிஞ்சி என்னும் மூன்றும்
காடெனப்படுமாகலின் அவற்றில் திரிந்தென்றார். புக்கன்று - புக்கது. ஏ :
அசை. (20)

     (இ - ள்) புக்க - புகுந்த, உரல்வட்டம் - உரல்போலும் வட்டமாகிய,
திண்கால் - வலிய கால்களையுடைய, பொருவு இல் - ஒப்பில்லாத, தே
இயலில் தீர்ந்த - தெய்வத் தன்மையினின்று நீங்கிய, மைக் கருங் களிறு -
மைபோலுங் கரிய யானையானது, முக்கண் மாதவன் - மூன்று
கண்களையுடைய பெரிய தவத்தினையுடைய சிவபெருமானது, அருள் வந்து
எய்தத் தக்கது ஓர் அமையம் சார - திருவருள் வந்து கூடப் பெறுவதாகிய
ஓர் காலம் பொருந்த, மரகதம் தழைத்து - மரகதம் போலுந் தழைத்து,
மின்னு நக்க - மின்போலும் ஒளி விளங்க, பொன்முளரி பூத்த் -
பொற்றாமரைகள் மலர்ந்த, நளிர் கயம் தலைக்கண்டன்று - குளிர்ந்த
தடாகத்தைக் கண்டது எ - று.

     புக்க என்பதன் அகரந் தொக்கது; புக்கு என வினை யெச்சமுமாம்.
தெய்வத்தன்மையி னீங்கியபின் கருமை யெய்திய களிறு. சிவபிரான் பெரிய
தவத்தினையுடையானென்பது.

என்னும் புறநானூற்றுக் கடவுள் வாழத்தானு மறியப்படும். மரகதம் போலும்
இலை தழைத்து மலர் பூத்த எனத் தாமரையாகிய முதன்மே லேற்றியுரைக்க.
நக என்பது நக்கவென விரிந்தது. தலைக்கண்டன்று : ஒரு சொல்;
அவ்விடத்துக் கண்டது எனலுமாம். கயந்தலை கண்டன்று என இயல்பாயின்
கயந்தலை என்பதற்குக் கயத்தை யென்றுரைக்க. ஏ : அசை. (21)

     (இ - ள்.) கண்டபோது - (அவ்வாறு) கண்டபோது, அறிவு தோன்ற -
முன் அறிவு உண்டாகவும், கயந்தலைக் குடைந்தபோது - வாவியில்
நீராடியவுடன், பண்டையவடிவுதோன்ற - முன்னையவடிவந் தோன்றவும்,
பரஞ்சுடர் அருட் கண் தோன்ற - பின் பரஞ்சோதியின் அருட்பார்வை
தோன்றுதலால், பரம ஆனந்தம் கொண்டது ஓர் குறி - மேலான

     (பா - ம்.) * தலைகண் டன்றே. +கயந்தலை குடைந்த.