(இ - ள்.) இரவி - சூரியன், கண் மறைந்து - கண்ணுக்குத்
தோன்றாமல், ஏழ பரி இரதமும் தானும் - ஏழு குதிரைகள் பூட்டிய தேரும்
தானும், உரவு நீர்க்கருங்கடலில் - மிக்க நீரினையுடைய கரிய கடலின் கண்,
வீழ்ந்து ஒளித்தனன் ஆக - விழுந்து மறைந்தானாக, இரவு - இரவினது,
நிள் - நீண்ட, மயங்கு - மயங்குதற்குக் காரணமாயுள்ள, இருள் வயின் -
இருளினிடத்து, தமியனாய் மெலியும் - ஒருவனாய் வருந்துகின்ற, அரவு
நீர்ச்சடை அண்ணலுக்கு அன்பினோன் - பாம்பையும் கங்கையையு முடைய
சடையினையுடைய இறைவனுக்கு அன்புடைய வனாகிய வணிகன், அங்கண்
- அவ்விடத்தில் எ - று.

     கண் மறைந்து : ஒரு சொல்லுமாம். இரதமும் தானுமெனத் திணை
விரவிச் சிறப்பினால் ஒளித்தனனென உயர்திணை முடிபேற்றது;

என்புழிப்போல : திணைவழு வமைதி. விரவுநீல் என்பது பாடமாயின் விரவிய
கருமையையுடைய என்றுரைக்க. மெலியும் அன்பினோன் எனக் கூட்டுக. (5)

     (இ - ள்.) வாங்கு நால் மருப்பு ஏந்திய - வளைந்த நான்கு கொம்பு
களையுடைய, மதமலை எருத்தம் தாங்கி - எட்டு யானைகளின் பிடர்களால்
தாங்கப்பெற்று, ஆயிரம் கரங்களால் தடவி - ஆயிரங் கிரணங்களாலும்
துருவி, எண் திசையும் தூங்கு - எட்டுத் திக்குகளிலும் தங்கி யிராநின்ற, கார்
இருள் துரத்து செஞ்சுடர் என - பரிய இருளை ஓட்டு கின்ற செஞ்ஞாயிறு
போல, சூழ் போய் - திசைதோறும் சுற்றிலும் சென்று, வீங்கு கார் இருள்
நிறைந்த கரிய இருளை, ஓதுக்கிய - போக்கிய, விமானம் நேர் கண்டான் -
விமானத்தை நேரிற் பார்த்தான் எ - று.

     தாங்கி : செயப்பாட்டு வினை. தாங்கி ஒதுக்கிய விமானம் என
வியையும். கரம் - கிரணம், கை. தூங்கு - செறிந்த வென்னலுமாம். (6)

     (இ - ள்.) அடுத்து அணைந்தனன் - பக்கத்தில் நெருங்கி, அவிர்
சுடர் விமானம் மீது அமர்ந்த - விளங்குகின்ற ஒளியினையுடைய
விமானத்தின்மேல் எழுந்தருளிய, கடு ததும்பிய கண்டனைக் கண்டு - நஞ்சக்
கறை மிக்கு விளங்கும் திருமிடற்றினையுடைய இறைவனைத் தரிசித்து,
தாழ்ந்து - வணங்கி, உவகை மடுத்த நெஞ்சினான் - களிப்பு நிறைந்த
உள்ளத்தை யுடையவனாய், வைகு இருள் - தங்கிய இருளை, அங்ஙனம்