என்னும் திருவாசகமும் காண்க. பட்டு என்பது படவெனத் திரிந்தது.
நோயுண்டாக என்னலுமாம். (23)

     (இ - ள்.) சூளது ஆம் மறைச் சென்னியும் - (தொடுவேனென்னும்)
சபதத்தையுடையதாகிய வேதத்தின் அந்தமும், தொடத்தொட நீண்ட நீளன்
நீ - எட்டுந்தோறும் எட்டுந்தோறும் நீண்ட நீட்சியையுடையவன் நீ; உனக்கு
அன்பிலம் ஆயினும் - உனக்கு யாம் அன்பில்லேம் ஆனாலும், நீயே அன்பு
மூள தந்து - நீயே அன்பு பெருகும்படி அருளி, எம் குடிமுழுவதும்
பணிகொண்டு ஆளவே கொல் - எமது குடி முழுதையும் ஏவல் கொண்டு
ஆளுதற்கோ, இக் கானகத்து அமர்ந்தனை என்னா - இக் காட்டின்கண்
எழுந்தருளினை என்று கூறி எ - று.

     சூள் - வஞ்சினம்; வேதமானது இறைவனைக் காண்டற்கு ஆராய்ச்சி
செய்யுமுறையை அவனை எவ்வாற்றாலேனும் தொடு வேனென வஞ்சினங்
கூறித் தேடுதல் போலுமென்றார். தொடத் தொட - தொடும்படி நெருங்குந்
தோறும். நீளன் - சேய்மையன், ஆளுதற்கே அமர்ந்தனை யாவாயென்க.
அவனது அருமையும், தமது எளிமையுந் தோன்ற நீளன் என்றும், அன்பிலம்
என்றுங் கூறி, அரியனாகிய அவன் தமது திறத்தும் எளியனாய் வரும் பெருங்
கருணையை அமர்ந்தனை யென்பதனாற் குறிப்பித்த வாறாயிற்று. (24)

     (இ - ள்.) சுரந்த அன்பு - (அகத்தில்) ஊற்றெடுத்த அன்பானது,
இரு கண்வழி சொரிவபோல் - இரண்டு கண்களின் வழியாகவும் பொழிவது
போல், சொரிந்து பரந்த ஆறொடு - பொழிந்தமையாற் பரந்த ஆனந்தக்
கண்ணீராகிய நதியோடு, சிவானந்தப் பரவையுள் படிந்து - சிவானந்தமாகிய
கடலுள் மூழ்கி, வரம் தவாத மெய் அன்பினால் - மேன்மை குன்றாத
உண்மை யன்பினால், வலங்கொடு - வலம் வந்து, அரந்தை தீர்ந்தவன் -
துன்ப நீங்கியவனாகிய பாண்டியன், புறம் போந்து அமைச்சரோடு ஒரு சிறை
இருந்தான் - புறத்தே வந்து மந்திரிகளோடு ஒரு பக்கத்தில் இருந்தான்
எ - று.

     சொரிவ : துவ்வீறு தொக்கது; தொழிற்பெயர். தீர்ந்தவண் என்று
பாடமாயின் தீர்ந்து அவண் எனப் பிரிக்க. (25)

     (பா - ம்.) * நீள நீ. +அரந்தை தீர்ந்தவ ணொரு.