(இ - ள்.) கீழ்திசை கரிய சாத்தனும் - கிழக்குத்திக்கில் கரிய
நிறமுடைய ஐயனாரையும், தென்சார் - தென் திக்கில், கீற்று வெண் பிறை
நுதல் - கீற்றாகிய வெள்ளிய பிறையை ஒத்த நெற்றியினையும், களிற்றுக்
கோட்டு - யானையின் கொம்பு போன்ற, இளம் களபக் கொங்கை -
இளமையாகிய சாந்தணிந்த கொங்கைகளையுமுடைய, அன்னையரும் - சத்த
மாதரையும், குடவயின் - மேற்குத் திசையில், மதுமடை உடைக்கும் தோட்டு
- தேன் மடை யுடைத்தோடா நின்ற இதழ்களையுடைய, இளந்தண்ணம்
துழாய் அணி - பசுமையாகிய குளிர்ந்ததுழாய்மாலையை அணிந்த, மௌலித்
தோன்றலும் - முடியினையுடைய திருமாலையும், வடவயின் - வடதிசையில்,
தோடுநீடு இரும்போந்தின் நிமிர்குழல் - மடல் நீண்ட பெரிய பனையின்
மலரணிந்த நிமிர்ந்த கூந்தலையும், எண்தோள் - எட்டுத் தோள்களையு
முடைய, நீலியும் - காளியையும், காவலாநிறுவி - நகரத்திற்குக் காவலாக
நிறுத்தி எ - று.

     கீழ்த்திசை கீட்டிசை யென்றாயது மரூஉ. அன்னையர் - எழுமாதர்;
பிராமி, நாராயணி, உருத்திராணி, மகேசுவரி, வராகி, கௌமாரி, இந்திராணி
என்போர். மடை யுடைந்தாற்போலப் பாயுமென்க. இளமை - பசுமை.
தண்ணம், அம் : சாரியை. நீட்டு : விகாரம் ஆக வென்பது குறைந்து நின்றது.
(43)

     (இ - ள்.) கைவரை எருத்தில் - யானையின் பிடரியில், கனவரை
கிடந்த காட்சியில் - பொன் மலை தங்கிய தோற்றம் போல், பொலிந்து
ஒளிர் கோயில் - பொலிவு பெற்று ஒளி வீசும் விமானத்தில் எழுந்தருளிய,
மைவரை மிடற்று மதுரை நாயகரை - கருமை தாங்கிய திரு மிடற்றினை
யுடைய மதுரை நாயகரை, மரபுளி அருச்சனை புரிவான் - விதிப்படி
பூசிப்பதற்கு, பொய்வரை - பொய்ம்மை நீக்குகின்ற, மறை ஆகமநெறி
ஒழுகும் - வேதாகமவழியில் ஒழுகாநின்ற, புண்ணிய முனிவரை ஆதி
சைவரை - அறவுருவுடைய முனிவர்களையும் ஆதி சைவர்களையும்,
காசிப்பதியினில் கொணர்ந்து - காசியென்னும் திருப்பதியினின்றும்
கொண்டுவந்து, தலத்தினில் தாபனம் செய்தான் - அப்பதியில்
நிலைபெறுத்தினான் எ - று.