சமித்தினொடு - குடத்திலுள்ள நெய் பொரி சமித்துக்களால், வானோர்க்கு
அசும்புபடும் இன் அமுதின் - தேவர்களுக்கு ஊற்றெடுக்கும் இனிய
அமுதம்போல, ஆகுதி மடுத்தான் - ஆகுதி செய்தான் எ - று.

     நெய்யாலும் பொரியாலும் சமித்தாலும். ஒடு ; கருவிப் பொருட்டு;
எண்ணொடுவாக்கி ஐயுருபு விரித்து ஆகுதியாகக் கொடுத்தான் என
முடித்தலுமாம். சமித்து - ஓம விறகு; அத்தி, அரசு, பலரசு, வன்னி முதலியன.
(9)

     (இ - ள்.) ஐம்முகன் அனாதி பரமாத்தன் - ஐந்து திருமுகங்களை
யுடையவனும் அனாதியாயுள்ளவனும் பரமாத்தனுமாகிய சிவபெருமானுடைய,
உரை ஆற்றால் - திருவாக்காகிய மறை வழிப்படி, நெய் முகம் நிறைத்து -
நெய்யை வேள்விக் குண்டத்தில் நிறைத்து, அழல் நிமிர்த்து வரும் எல்லை -
தீயை வளர்த்து வரும்பொழுது, பைமுக அரா அணி பரஞ்சுடர் தனிப்ப -
படத்தைத் தன்னிடத்துடைய பாம்பை அணிந்த சிவபரஞ்சோதி தனிக்கவும்,
மைமுக நெடுங்கண் இமவான் மனைவி நாண - மைதீட்டிய
இடத்தினையுடைய நீண்ட கண்களையுடைய மலையரசன் மனைவியாகிய
மேனை நாணுறவும் எ - று.

     ஐந்து முகங்கள் - ஈசானம், தற்புருடம், அகோரம், வாமம், சத்தி
யோசாதம் என்பன. ஆத்தன் - உண்மையுரைப்போன், தோழன்; பரம
ஆத்தன் - மேலாகிய ஆப்தன்; கடவுள். நிமிர்ந்து என்பது பாடமாயின்
நிறைத்து என்பதை நிறைக்க வெனத திரித்துரைக்க. இது முதல் பத்துச்
செய்யுட்களால் திருவவதாரத்தின் சிறப்பைக் கூறுகின்றார். (10)

     (இ - ள்) வள்ளல் மலயத்துவச மீனவன் - வள்ளலாகிய மல யத்துவச
பாண்டியனது, வலத்தோள் துள்ள - வலத்தோள் துடிக்கவும், மனை
காஞ்சனை சுருங்கிய மருங்குல் தள்ள - (அவன்) மனைவியாகிய
காஞ்சனையினது நுண்ணிய இடை ஒசியும்படி, எழு கொங்கைகள் ததும்ப
நிமிர் தீம்பால் வெள்ளம் ஒழுக - பருத்தெழுந்த கொங்கைகளினின்றும்
தளும்பப் பெருகிய இனிய பால் வெள்ளம் ஒழுகவும், கரியவேல் இடக்கண்
ஆட - அவளது வேல்போன்ற கரிய இடதுகண் துடிக்கவும் எ - று.

     (பா - ம்.) * நிமிர்ந்துவரும்.