வில்லையுடைய இராமபிரான், கனிதல் நீர்மையால் - கனிதற் றன்மையோடு,
ஆலவாய் - திருவாலவாயின்கண் வீற்றிருக்கும், கண்ணுதல் - நெற்றிக்
கண்ணையுடைய இறைவனது, முடிமேல் - திருமுடிமேல், புனிதம் நீர் -
தூய்மையான நீரால், திருமஞ்சனம் ஆட்டுவான்போலும் - திருமஞ்சனம்
செய்தலை ஒக்கும் எ - று.

     பொதியில் அகத்தியர்க்கு என்றும் உறைவிடமாதலின் முனி வரை
எனப்பட்டது; தென்றமிழ்நாட் டகன்பொதியிற் றிருமுனிவன் றமிழச்சங்கஞ்
சேரு வீரேல், என்றுமவ னுறைவிடமாம்’ என்று கம்பரும் கூறினர். தனிதம்
- முழக்கம்; மேகத்திற்கு ஆகுபெயர். இராமன் சிவபெருமானுக்கு
கோயிலெடுத்துப் பூசனை புரிந்ததனைத் திருவிராமேச்சுரத் திருநேரிசையா
னறிக. மற்றும் பல திருப்பதிகளினும் அவன் வழிபட்டமை கேட்கப்படு
கின்றது. பொழிவன ஆட்டுவான் ஈண்டுத் தொழிற்பெயர்கள். நீர்மையால்,
ஆல் - ஓடுவின் பொருட்டு. (4)

     (இ - ள்.) தென்மலைமேல் - பொதியின்மலைமேல், வந்து பெய்வ .
வந்து மழையைப் பெய்வனவாகிய, கார் எழிலி - கரிய மேகங்கள், சுந்தரன்
திருமுடிமிசை - சோமசுந்தரக் கடவுளின் திருமுடியின் கண்ணே, தூயநீர்
ஆட்டும் - தூய்மையான நீரால் அபிடேகஞ் செய்கின்ற, இந்திரன்தனை
ஒத்த - இந்திரனை ஒத்தன; அத் தனிமுதல் மௌலிமேல் - அந்த ஒப்பற்ற
முதற் கடவுளின் திருமுடிமேல், வலாரி - அவ்விந்தினானவன், கைசிந்துகின்ற
- கையினால் சொரிகின்ற, போது என - மலர்களைப்போல, பல்மணி -
பலவாகிய மணிகள், தெறிப்ப - (அம் மேகங்களினின்றும்) சிதறுவன எ - று.

     வலாரி - வலன் என்னும் அசுரனுக்குப் பகைவன்; இநதிரன். மணிகள்,
முகில்கள் கடலி னீருண்ணும்பொழுது அதனுடன் கலந்து வந்தன. இந்திரன்
பூசித்ததை இப்புராணத்து இந்திரன் பழிதீர்த்த படலத்தாறிக. (5)

     (இ - ள்.) இழுமென - இழுமென்னு மொலியோடு, தூங்குவெள்
அருவி - ஒழுகுகின்ற வெள்ளிய அருளிகளானவை, உடுத்த -
உடுக்கப்பட்ட, தெண்கடல் - தெளிந்த கடலாகிய, மேகலை உடைய -
ஆடையினை யுடைய, பார்மகள் - புவிமடந்தையானவள், தன் இடத்து
உதித்த - தன்னிடத்துத் தோன்றிய, பல் உயிர்க்கு எலாம் - பலவகையான
உயிர்களெல்லாவற்றுக்கும், இரங்கி - இரக்கமுற்று, தன் கொங்கைத் தடத்து
நின்று - தனது கொங்கையிடத்தினின்றும் (சொரிய), இழிபால் என - பால்