(இ - ள்.) கள் அவிழ் கோதை மாதர் - தேனொடு மலர்ந்த
மாலையை யணிந்த மகளிர், எடுத்து எறி கவரி காடு துள்ள - எடுத்து
வீசுகின்ற கவரிக்காடு (ஒருபால்) துள்ளவும், அந்தணர்வாய் ஆசி ஒரு புறம்
துவன்றி ஆர்ப்ப - மறையவர் வாயாற் கூறும் வாழ்த்து மொழிகள் ஒருபால்
மிக்கொலிக்கவும், அமுத தெள்விளி கீதம் ஒருபுறம் திரண்டு விம்ம -
அமுதம் போன்ற தெளிந்த ஓசையையுடைய இசைப்பாட்டுக்கள் ஒருபால்
திரண்டொலிக்கவும், வள்ளை வார் குழை எம் அன்னை - வள்ளைத்தண்டு
போன்ற நீண்ட காதினையுடைய எம் அன்னையாகிய தடாதகைப்
பிராட்டியாரின், மணி திண் தேர் நடந்தது - மணிகள் அழுத்திய வலிய
தேரானது சென்றது எ - று.

     மிகுதியை யுணர்த்தக் காடு என்றார். தெள் விளி - தெளிந்த ஓசை;

என்னும் குறிஞ்சிப்பாட் டடிக்கு நச்சினார்க்கினியர் கூறிய உரை காண்க.
இவ்வரு செய்யுளிலும் அன்றும், ஏயும் அசைகள். (17)

     (இ - ள்.) வல் மீனக் கொடியும் - வலிய மீனக்கொடியும், கானம்
வெம்புலிக் கொடியும் - காட்டிலுள்ள கொடிய புலி எழுதிய கொடியும்,
செம்பெபன் மான வில் கொடியும் - சிவந்த பொன்னாலாகிய பெரிய
விற்கொடியும், வண்ணம் மயில் தழைக்காடும் - அழகிய மயிற் பீலிக்
(குடைக்) கூட்டமும், தோட்டுப் பானல் அம் கருங்கண் - இதழையுடைய
நீலோற்பல மலர்போன்ற அழகிய கரிய கண்களையும், செவ்வாய் சிவந்த
வாயையும், வெள் நகை - வெள்ளிய பற்களையும், பசுந்தோள் - பசிய
தோள்களையுமுடைய, தேன் அலம்பு நிம்ப அலங்கல் வேய்ந்த - வண்டுகள்
ஒலிக்கும் வேப்பமலர் மாலையையணிந்த, செல்விதேர் மருங்கில் செல்ல -
பிராட்டியாரின் தேரின் பக்கத்திற் செல்லாநிற்கவும் எ - று.

     மீன் புலி வில் : இவை முறையே பாண்டிய சோழ சேரர்கட்குக்
கொடிகள்; மூவேந்தருள் வலியுடைய ஒருவரைக் கூறுங்கால் அவருடைய
கொடி முதலியவற்றுடன் ஏனை இருவரின் கொடி முதலியவற்றையும்
அவர்க்குரியவாகச் சேர்த்துக் கூறுதல் மரபு;