ஒழுகுமாறுபோல, தடவரை முகடு தொடுத்து வீழவன - பெரிய மலையின்
உச்சியினின்றும் வீழ்வன எ - று.

     மேகலை, ஈண்டு ஆடை. பார்மகள் கொங்கை யென்பதனை,
‘மணிமலைப் பணைத்தோள் மாநில மடந்தை, அணிமுலைத் துயல்வரூஉ
மாரம்போலச், செல்புன லுழந்த சேய்வரற் கான்யாற்று’ என்னும் சிறுபாண்
அடிகளிற் காண்க. சொரிய என ஒருசொல் வருவிக்கப் பட்டது. (6)

     (இ - ள்.) அகன்சுனை என்னும் கொப்பூழ் - அகன்ற சுனையாகிய
கொப்பூழினையும், பொருஇல் - ஒப்பில்லாத, வேய் என்னும் மென் தோள்
- மூங்கிலாகிய மெல்லிய தோளினையுமுடைய, பொதியம் ஆம் சைலப்
பாவை - பொதியமாகிய மலைமடந்தையானவள், கருநிறமேகம் என்னும்
கச்சு அணி - கரிய நிறத்தினையுடைய மேகமாகிய கச்சினை யணிந்த,
சிகரக்கொங்கை - சிகரமாகிய கொங்கையினின்றும், அருவி யாம் தீம்பால்
சோர - அருவியாகிய மதுரம்பொருந்திய பால் ஒழுக, பெருகுதண் பொருநை
என்னும் பெண்மகப் பெற்றாள் - பெருநகர நின்ற குளிர்ந்த தாமிரபன்னி
யாகிய பெண்மகவை ஈன்றாள் எ - று.

     அகன்சுனை, புறனடையான் முடிக்க. பொதியில் என்பது பொதியம்
எனவும் பொதிகை யெனவும் வடமொழியிற்சென்று திரிந்துவழங்கும். அன்று
ஏ, அசை. இயைபுருவகம். (7)

     (இ - ள்.) கல்லெனக் கரைந்து வீழும் - கல் என்று ஒலித்து வீழும்,
கடும்புனல் குழவி - கடிய வேகத்தினையுடைய பொருநைநீராகிய குழந்தை,