ஒற்றை வார்கழற் சரணமும்
பாம்பசைத் துடுத்தவெம் புலித்தோலுங்
கொற்ற வாண்மழுக் கரமும்வெண்
ணீறணி கோலமுந் நூன்மார்புங்
கற்றை வேணியுந் தன்னையே
நோக்கிய கருணைசெய் திருநோக்கும்
பெற்ற தன்வலப் பாதியைத்
தடாதகைப் பிராட்டியு மெதிர்கண்டாள். |
(இ
- ள்.) ஒற்றை வார் கழல் சரணமும் - ஒன்றாகிய நீண்ட வீர
கண்டையைத் தரித்த திருவடியையும், பாம்பு அசைத்து உடுத்த வெம் புலித்
தோலும் - பாம்பாகிய கச்சினால் இறுகப் பிணித்து உடுத்திய கொடிய
புலித்தோலையும், கொற்றவாள் மமுக்கரமும் - வெற்றியையும் ஒளியையு
முடைய மழுப்படை யேந்திய திருக்கரத்தையும், வென் நீறு அணிகோலம் -
வெள்ளிய திருநீறுதரித்த கோலத்தினையுடைய, முந்நூல் மார்பும் -
பூணுலணிந்த திருமார்பையும், பற்றை வேணியும் - திரண்ட சடையையும்,
தன்னையே நோக்கிய கருணைசெய் திரு நோக்கும் - தன்னையே பார்க்கின்ற
அருள் புரியும் திருக்கண்களையும், பெற்ற உடைய, தன் வலப் பாதியைத்
தடாதகைப் பிராட்டியும் எதிர்கண்டாள் - தன் வலப் பாதியைத் தடாதகைப்
பிராட்டியும் எதிர்கண்டாள் - தன் வலப் பாதியாகிய சிவபெருமானைத்
தடாதகைப் பிராட்டியாரும் நேரே கண்டருளினார் எ - று.
வெம்மை
: புலிக்கு அடை. வாளாகிய மழுவுமாம் : கோலமும் நூன்
மார்பும் எனப் பிரித்தலுமாம்; இதற்கு நகரம் விரித்தல். பிராட்டி திருவுருவம்
இடப் பாரியாகலின் பெருமான் றிருவுருவை வலப்பாரியென்றார்;
"தோலுந்
துகிலுங் குழையுஞ் சுருள்தோடும்
பால்வெள்ளை நீறும் பசுஞ்சாந்தும் பைங்கிளியும்
சூலமுந் தொக்க வளையு முடைத்தொன்மைக்
கோலமே நோக்கிக் குளிர்ந்தூதாய் கோத்தும்பீ" |
என்னும் திருவாசகம்
சிந்திக்கற் பாலது. (42)
கண்ட வெல்லையி லொருமுலை
மறைந்தது கருத்தினாண் மடனச்சங்
கொண்ட மைந்திடக் குனிதர
மலர்ந்தபூங் கொம்பரி னொசிந்தொல்கிப்
பண்டை யன்புவந் திறைகொளக்
கருங்குழற் பாரமும் பிடர்தாழக்
கெண்டை யுண்கணும் புறவடி
நோக்கமண் கிளைத்துமின் னெனநின்றாள். |
|