(இ - ள்.) குழ்ந்து சேவகம் செய்யும் - சூழ்ந்து சேவகம் செய்கின்ற,
வான் இடிக்கும் உரும் ஏறு உயர் நெடுங்கொடி - வானின்கண் இடிக்கின்ற
இடியேறாகிய உயர்ந்த நெடிய கொடியும், வெள் எகினக் கொடி - வெள்ளிய
அன்னக் கொடியும், ஞாலம் முடிக்கும் ஊழி நாள் - உலகத்தை அழிக்கும்
ஊழிக்காலத்தில், ஊளர் சுடுங்கால் என - வீசுகின்ற சண்டமாருதத்தைப்
போல, மூச்சு எறி விடநாகம் - மூச்சு விடுகின்ற நஞ்சினையுடைய பாம்புகள்,
துடிக்க வாய்விடும் - துடிக்குமாறு ஆர்க்கின்ற, வள் உவணக் கொடி முதல்
கொடிக் குழாத்தினுள் - வளப்பத்தினையுடைய கலுழக் கொடியும் முதலாகிய
கொடிக் கூட்டங்களுள், விடைக் கொடி - இடபக் கொடியானது, கொடி
அரசாய் - கொடிகளுக்கரசாய், புடை பெயர்ந்து ஆட - அசைந்தாடவும்
எ-று.

     உயர் நெடும் : ஒரு பொருட் சொற்கள். எகினம், அம் : சாரியை.
இடியேறு இந்திரனுக்கும், அன்னம் பிரமனுக்கும், உவணம் திருமாலுக்கும்
கொடிகளாதலின் அவற்றையெடுத்தோதினார். 'நாகந் துடிக்க வாய்விடும்
உவணவண் கொடி' என்னுங் கருத்தினை,

என்னும் திருமுருகாற்றுப்படையினுங் காண்க. (110)

     (இ - ள்.) நுதல் கண் பிரான் - நெற்றியிற் கண்ணையுடைய
இறைவனின், மருங்கு - இரண்டு பக்கங்களிலும், இரு கடவுளர் கப்பு

     (பா - ம்.) * வாயிடு.