(இ - ள்.) தேவர்கள் தேவன் வந்தான் - தேவர்களுக்கெல்லாம்
தேவனாயுள்ளான் வந்தருளினான்; செங்கண்மால் விடையான் வந்தான் -
சிவந்த கண்களையுடைய திருமாலாகிய இடபத்தையுடையவன் வந்தருளினான்;
மூவர்கள் முதல்வன் வந்தான் - மூன்று கடவுளர்க்கும் முதல்வனாயுள்ளவன்
வந்தருளினான்; முக்கண் எம்பெருமான் வந்தான் - மூன்று கண்களையுடைய
எம் பெருமான் வந்தருளினான்; பூ அலர் அயன் மால் காணா - தாமரை
மலரில் வதியும் பிரமனும் திருமாலுங் காணாத, பூரண புராணன் வந்தான் -
எங்கும் நிறைந்த பழையோன் வந்தருளினன்; யாவையும் படைப்பான் வந்தான்
- எல்லாவற்றையும் ஆக்குவான் வந்தருளினான்; என்று பொன் சின்னம்
ஆர்ப்ப - என்று பொன்னாலாகிய சின்னங்கள் ஒலிக்க எ - று.

     மூவர்கள் - படைத்தல், காத்தல், அழித்தல் புரியும் மும்மூர்த்திகள்;
இறைவன் மூவர்க்கும் முதல்வனென்பதனை,

என்னும் திருவாசகத்தானுமறிக. பூவலர் என்பதற்கு அழகிய அலரென்றும்,
பூவிற்றோன்றிய வென்றும் உரைத்தலுமாம். ஒரு பொருள் மேற் பல பெயர்
வந்த விடத்துத் தனித்தனி வினை கொடுக்கப்பட்டது. (114)

     (இ - ள்.) பெண்ணினுக்கு அரசி வாயில் பெருந்தகை அமைச்சர் -
மங்கையர்க்கரசியாகிய பிராட்டியாரின் அரண்மனை வாயிலுள்ள பெரிய
தகுதியையுடைய மந்திரிகளும், ஏனை மண்ணினுக்கு அரசர் - ஏனைய
நாடுகட்கு அரசரானவர்களும், சேனை மன்னவர் - சேனைத் தலைவர்களும்,
பிறரும் ஈண்டி - மற்றையோரும் (மதில் வாயிலின்) நெருங்கி, கண்ணினுக்கு
இனியான் தன்னை - கட்புலனுக்கினிய கோலங் கொண்டுள்ள இறைவனை,
கண்டு - தரிசித்து, எதிர்கொண்டு தாழ - எதிர்கொண்டு வணங்க
(அவர்களோடும்), விண்ணினுக்கு அரசன் ஊரின் - வானுலகிற்கு அரசனாகிய
இந்திரனது நகரத்தினும், வியத்தகும் - வியக்கத்தக்க, நகரில் புக்கான் -
நகரத்தினுள் புகுந்தருளினான் எ - று.

     எண்ணும்மைகள் விரிக்க. ஊரின். இன் : உறழ்; பொருவு. வியக்கத்தகு
என்பது வியத்தகு என்றாயிற்று. (115)