(இ - ள்.) முகில் தவழ் புரிசை மூதூர் - மேகந் தவழுகின்ற
மதிலையுடைய பழைய பதியாகிய மதுரையின், முதல் பெருவாயில் நீந்தி
- முதற்பெருங் கோபுர வாயிலைக் கடந்து, அகில்தவழ் மாட வீதி வலம்பட
அணைவான் ஆக - அகிற் புகை தவழ்கின்ற மாளிகைகளையுடைய வீதியில்
வலமாக எழுந்தருள, நல் நகர் - நல்ல அந்நகரிலுள்ள, நகில் தழை பொலம்
கொம்பு அன்ன மகளிர் - கொங்கைகளாகிய அரும்புகள் தோன்றிய
பொற்கொம்பினை ஒத்த பெண்கள், அம் பொன் துகில் தழை மருங்குல்
ஆயத் தொகை - அழகிய பொன்னாடை தழைந்த இடையினையுடைய
தோழிகள் கூட்டம், புறம் தழுவச் சூழ்ந்தார் - புறத்தே நெருங்கி வர அங்கே
சூழ்ந்தார்கள் எ - று.

     நகில் - கொங்கை. (116)

     (இ - ள்.) தமிழ் முதல் பதினெண் தேத்து மகளிரும் - தமிழ் நாடு
முதல் பதினெட்டு நாட்டிலுமுள்ள மாதரும், தாரு நாட்டின் அமிழ்தம்
அன்னவரும் - கற்பக நாட்டிலுள்ள அமுதமொத்த மகளிரும், முல்லை -
முல்லையும், அம்புயம் - தாமரையும், குமுதம் - ஆம்பலும், நீலம் -
நீலோற்பலமும், குமிழ் - குமிழும், நறுங்கோங்கு - நறிய கோங்கும்,
காந்தள் -செங்காந்தளும். கோழ் இணர் அசோகம் - கொழுவிய
பூங்கொத்துகளையுடைய அசோகமுமாகிய இவைகள், வாசம் உமிழ்தர -
மணம் வீச, மலர்ந்த நந்தவனம் என - பூத்த நந்தவனம் போல, ஒருங்கு
மொய்த்தார் - ஒரு சேர நெருங்கிச் சூழ்ந்தார்கள் எ - று.

     தேத்து: தேம் என்பது அத்துச்சாரியை பெற்று ஈறு முதலுங்கெட்டு
முடிந்தது: தேம் - தேசம். பதினெண்டேயம் முற்கூறப்பட்டன. பல், முகம்,
வாய், கண், மூக்கு, தனம், கை, மேனி என்பவற்றுக்கு முல்லை முதலியன
முறையே உவமமாகலின் அவை மலர்ந்த நந்தவனம் போல என்றார். (117)