தாக்கச் சிந்திய - திருநந்திதேவர் கையிலுள்ள பிரம்பு தாக்குதலால் சிதறிய,
அண்டவாணர் முடிகளின் மணியும் - தேவர்கள் முடிகளிலுள்ள
மாணிக்கங்களும், தாரும் - கற்பகப் பூமாலைகளும் (ஆகிய இவைகள்), வீதி
குப்பையாய் மொய்த்த - வீதியின்கண் குப்பையாய் மிக்கன எ - று.

     கொடிகளினின்றும் உதிர்ந்தவென்க. உதிர்ந்தவென்பதற்கேற்பக் கலை
முதலியவற்றுக்குச் சிந்தியவென்பது வருவிக்கப்பட்டது. அண்டம் - வானுலகம்.
வாணர், வாழ்நர் என்பதன் மரூஉ. மொய்த்த : அன்பெறாதமுற்று: ஏழனுருபு
இறுதிக்கண் தொக்கது;

என்றார் ஆசிரியர் தொல்காப்பியனா ராகலின். (141)

     (இ - ள்.) பூசுரர் - அந்தணர்கள், பொன் இயல் கலச நல் நீர் -
பொன்னாலமைந்த கலசத்திலுள்ள நல்ல நீரில், துன்னிய தருப்பை கூட -
நெருங்கிய தருப்பை பொருந்தியிருக்க (அதில்), அரசிலை துழாவித் தோய்த்து
வீச - அரசிலையாற் றுழாவித் தோய்த்து அந் நீரை வீசவும், அன்னார்
பன்னியர் - அவர்களுடைய மனைவிமார்கள், வானவில் வட்டமாகப்
பதித்தால் என்ன - இந்திர வில்லை வட்டமாக வைத்தாற் போல, மின்னிய
மணி செய் நீராசனக் கலம் - விளங்கிய மணிகளை வட்டமாக வைத்துச்
செய்த நீராஞ்சனத் தட்டினை ஏந்தி, விதியால் சுற்ற - முறைப்படி சுழற்றவும்
எ - று.

     பூசுரர் - புவித்தேவர்; கலைவாணரைத் தேவரென்றல் : வழக்கு. பன்னி:
பத்நி யென்பதன் றிரிபு. நீராசனம் - ஆலத்தி. (142)

     (இ - ள்.) பதுமக் கொம்பர் நேர் வடிவினார் - தாமரை மலரையுடைய
பூங்கொம்பையொத்த வடிவத்தையுடைய மகளிர், கொடி - கொடியும், முரசு -
பேரிகையும், ஆடி - கண்ணாடியும், செம்பொன் குடம் - சிவந்த
பொன்னாலாகிய குடமும், மணி - மணியும், நெய்யில் பூத்த கடிமலர் அனைய
தீபம் - நெய்யிலேற்றிய மணம் பொருந்திய மலர் போன்ற விளக்கும்,
அங்குசம் - தோட்டியும், கவரி - சாமரையும், என்னும் படிவும் - என்று
சொல்லப்படும் இவைகளின் வடிவத்தையுடைய, மங்கலங்கள் எட்டும்-